آیه ۲۰۶ شعراء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (تغییرمسیر به آیه 206 سوره شعراء)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آیه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 206 سوره شعراء]]
 
 
{{قرآن در قاب|«ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا یُوعَدُونَ».|سوره=26|آیه=206}}
 
 
 
==ترجمه==
 
 
 
باز هم عذابی که به آنها وعده شده بود، بر سرشان آمد.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
'''شأن نزول آیات 205 تا 207:'''
 
 
 
محمد بن یعقوب کلینى بعد از پنج واسطه از على بن عیسى القماط او از عم خویش و او از [[امام صادق]] علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: پیامبر در خواب دید که بنى‌امیه بعد از خودش بر منبر او بالا می‌روند و مردم را به قهقرى و گمراهى سوق می‌دهند، از خواب بیدار شد در حالتى که محزون و غمگین بود.
 
 
 
جبرئیل نزد وى آمد و گفت: یا رسول‌ الله چرا غمگین و محزونى؟ پیامبر موضوع خواب خود را براى جبرئیل بیان فرمود: جبرئیل به آسمان عروج کرد پس از چند لحظه این آیات را از طرف خداوند نازل نمود که مونس پیامبر و تسکین دهنده آلام اندرونى او باشد و نیز [[سوره قدر]] را هم از براى او نازل کرد.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref>
 
 
 
ابو جهضم گوید: [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم در حالت تحیرى قرار گرفت دلیل تحیر را از وى سؤال کردند، فرمود: چرا متحیر نباشم در حالتى که مى بینم عده اى از امت بعد از من دشمن من مى گردند سپس این آیات نازل شد و پیامبر بعد نزول این آیات شاد خاطر گردید و خاطرى آرام یافت.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref>
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 590.
 
 
 
==پیوندها==
 
* [[سوره شعراء]]
 
* [[سوره شعراء/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره شعراء]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۱۱

تغییرمسیر به: