آیه 113 توبه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (تغییرمسیر به آیه 113 سوره توبه)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آیه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 113 سوره توبه]]
 
 
{{قرآن در قاب|«مَا كَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَن یَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِینَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِی قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ» .|سوره=9|آیه=113}}
 
 
 
==ترجمه==
 
 
 
نباید پیامبر و کسانی که [[ایمان]] آورده اند برای مشرکان هر چند از خویشاوندان باشند پس از آن که دانستند که به جهنم می روند طلب آمرزش کنند.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
از طریق سعید بن مسیب او از پدرش چنین روایت شده که این آیه درباره [[ابوطالب]] عموى [[پیامبر اسلام]] مى باشد زیرا هنگام وفات وى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم نزد وى آمد در حالتى که [[ابوجهل]] و ابن‌امیة در کنار او بودند.
 
 
 
پیامبر به عموى خود فرمود: بگو لا اله الّا اللّه ولى ابوجهل و ابن‌امیه به او مى گفتند اى ابوطالب مبادا از کیش [[عبدالمطلب]] برگردى و بالاخره ابوطالب از ملت عبدالمطلب متابعت و پیروى نمود و از گفتن کلمه لا اله الّا اللَّه امتناع ورزید.<ref> صحیح بخارى و صحیح مسلم و تفسیر کشف الاسرار از عامه.</ref>
 
 
 
ولى چنان که می‌دانیم بنا به عقیده ما امامیه چنین موضوعى درباره ابوطالب درست نیست و مطابق روایات وارده از طریق خاصه ابوطالب به برادرزاده خود [[ایمان]] آورد و آخرالامر اگر چه به خاطر محافظت و نگهدارى و کفالت از او تظاهر به ایمان نمى نمود ولى با دین و آئین اسلام و پیروى از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و با اعتقاد به یکتائى پروردگار از دنیا رحلت نمود.
 
 
 
علاوه بر آن، این سوره و آیه در اواخر عمر [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله نازل گردیده در صورتى که ابوطالب هنگام نزول این سوره وفات یافته بود و اگر هم درست باشد که ابوطالب بر دین عبدالمطلب بوده این خود دلیل بر اسلام و ایمان ابوطالب به خدا و رسول اوست زیرا عبدالمطلب نیز بنا به عقیده ما مسلمان بوده است.<ref> تفسیر روض الجنان یا روح الجنان.</ref>
 
 
 
و نیز از [[امام على]] بن ابى‌طالب علیه‌السلام درباره نزول این آیه نقل شده که فرمود: از مردى که براى پدر و مادر مشرک خود استغفار و طلب آمرزش می‌کرد، پرسیدم: آیا براى پدر و مادرت که مشرک و بت‌پرست بوده اند، استغفار می‌نمائى؟ آن مرد در جواب گفت: بلى، زیرا ابراهیم نیز براى پدرش که مشرک بود، استغفار می‌کرد. [[امام على]] علیه‌السلام گفت: این موضوع را به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله گفتم، این آیه نازل گردید.<ref> صحیح ترمذى و حاکم.</ref>
 
 
 
و نیز از ابن مسعود و دیگران روایت کنند که رسول خدا صلى الله علیه و آله بعد از [[غزوه تبوک]] روزى از قبرستان گذشت به قبرى رسید و توقف فرمود و بر سر قبر مزبور مناجات طویلى ابراز نمود سپس به گریه افتاد. ابن مسعود گوید: از گریه پیامبر من نیز به گریه افتادم سپس به ابن مسعود فرمود: این قبر مادر من آمنه است از خدا خواسته ام که به من اجازه بدهد از براى او استغفار و طلب آمرزش کنم ولى خداوند به من اجازه نداد و این آیه نازل گردید.<ref> کتاب دلائل از بیهقى و حاکم و مسند احمد و تفسیر ابن مردویه که همه از عامه است.</ref>
 
 
 
این موضوع نیز از نظر ما امامیه درست نیست زیرا پدر و مادر [[پیامبر اسلام]] علاوه بر آن که مشرک و بت‌پرست نبوده اند بلکه بر دین و کیش اجداد خویش [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] خلیل بوده اند و روایات خاصه دلیل بر این حقیقت مى باشد.
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 443.
 
 
 
==پیوندها==
 
* [[سوره توبه]]
 
* [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره توبه]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۳:۵۶

تغییرمسیر به: