|
|
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 61 سوره انفال]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ».|سوره=8|آیه=61}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و اگر به صلح گرایند، تو نیز به صلح گرای و بر خدا توکل کن که اوست شنوا و دانا.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | در [[جنگ بدر]] کفار قریش بقلّت لشکریان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله پى بردند، خواستند به روحیه آن‌ها هم پى برند. لذا به اشاره ابوجهل و عتبة بن ربیعه، عمیر بن وهب الجنهى که سوار شجاعى بود، مأمور شد که به طرف میدان رود و این موضوع را خبر آورد.
| |
| − | | |
| − | عمیر با اسب خود به طرف میدان تاخت و با صداى بلند مبارز طلبید پس از اندکى مراجعت کرد در قبال حماسه عمیر عکس‌العملى از طرف لشکریان [[اسلام]] دیده نشد، پنداشتند که مسلمین مرعوب شده اند و ابوجهل وقتى دید که عمیر زود برگشته او را به ترس و جبن متهم ساخت و گفت: که از شمشیرهاى مسلمین ترسیده است و اصحاب [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم نیز وقتى بسیارى لشکر قریش را دیدند، ترسیدند و این آیه را خداوند براى رسول خویش نازل گردانید و منظور از انزال آیه آرام گردانیدن قلوب و دل‌هاى مسلمین بوده است در صورتى که خداوند می‌دانست که [[جنگ بدر]] به صلح نخواهید گرائید و بلکه به پیروزى و فتح مسلمین منجر خواهد گردید.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 390.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره انفال]]
| |
| − | * [[سوره انفال/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره انفال]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
