|
|
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آيه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 62 سوره آل عمران]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَ مَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ اللّهُ وَ إِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ».|سوره=3|آیه=62}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | آرى داستان درست مسيح همين است و معبودى جز خدا نيست و خداست كه در واقع همان شكست ناپذير حكيم است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول:'''
| |
| − | | |
| − | اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 120.</ref>
| |
| − | | |
| − | در دنباله موضوع مباهله كه در آيات قبل ذكر شده، پيامبر فرمود: [[سوگند]] به ذات پروردگار كه جان و تن من در دست قدرت اوست. عذاب خداوند براى اهل نجران نزديك بود و اگر مباهله انجام مى گرفت و مسيحيان نفرين مي‌شدند، هر آينه به صورت‌هاى گوناگون مسخ مي‌شدند و به استيصال و بيچارگى عجيبى گرفتار مى گرديدند و حتى تا يك سال نيز دوام نكرده و همه نابود مي‌شده و به هلاكت مي‌رسيدند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير برهان و ثعلبى.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانويس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
| |
| − | * فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
| |
| − | | |
| − | ==پيوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره آل عمران]]
| |
| − | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آيات سوره آل عمران]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
