ورود امام حسین علیه السلام به مکه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 3 شعبان|سال= سال 60 هجری قمری}}  
+
{{تقویم|روز= 3 شعبان|سال= سال ۶۰ هجری قمری}}  
[[امام حسين]] علیه‌السلام پس از آن كه از درخواست عامل [[مدينه]] براي بيعت با يزيد بن معاويه امتناع كرد و به صورت اعتراض آميز، شهر مدينه را ترك و به سوي [[مكه]] حركت كرد. در شب جمعه، سوم [[شعبان]] سال 60 هجري قمري وارد [[مكه]] معظمه گرديد و به هنگام ورود، اين آيه را تلاوت مي‌كرد: «و لَمّا تَوَجّهَ تِلْقاءَ مَدْيَن قالَ عَسي رَبّي اَنْ يَهْدِيَني سَواءَ السَّبيل».<ref> [[سوره قصص]]، آيه 22.</ref>
+
[[امام حسین]] علیه‌السلام پس از آن که از درخواست [[ولید بن عتبه]] - عامل [[مدینه]] - برای [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] امتناع کرد، به صورت اعتراض آمیز، شهر مدینه را ترک نمود و به سوی [[مکه]] حرکت کرد.
  
حركت آن حضرت از مدينه، در 28 [[رجب]] و ورودش به مكه در سوم شعبان و در كل، به مدت پنج روز در راه بود. پس از آن كه وارد [[مكه]] معظمه گرديد، اهالي اين شهر مقدس به استقبالش شتافتند. بزرگان و صاحب نفوذان مكه اعم از ساكنان دايمي و زايران و حاجيان هر روز به زيارتش رفته و از محضر پرفيض وي بهره‌مند مي‌شدند.
+
امام در شب جمعه، سوم [[شعبان]] سال ۶۰ هجری قمری وارد [[مکه]] معظمه گردید و به هنگام ورود، این [[آیه]] را تلاوت می‌کرد: «و لَمّا تَوَجّهَ تِلْقاءَ مَدْین قالَ عَسی رَبّی اَنْ یهْدِینی سَواءَ السَّبیل».<ref> [[سوره قصص]]، آیه ۲۲.</ref>
  
عبدالله بن زبير كه يك روز پيش از حركت آن حضرت از مدينه به سوي مكه گريخته و در اين مكان مقدس پناه گرفته بود، اميد بسيار داشت كه اهالي مكه وي را در مبارزه با يزيد بن معاويه همراهي كرده و وي را در دستيابي به حكومت ياري كنند. ولي با تشريف فرمايي امام حسين علیه‌السلام به مكه، اكثر مردم با امام حسين علیه‌السلام ارتباط برقرار كرده و از اهداف و انگيزه‌هايش باخبر شدند و بدين لحاظ عبدالله بن زبير را به حاشيه راندند.  
+
حرکت آن حضرت از مدینه، در ۲۸ [[رجب]] و ورودش به مکه در سوم شعبان و در کل، به مدت پنج روز در راه بود. پس از آن که وارد [[مکه]] گردید، اهالی این شهر مقدس به استقبالش شتافتند. بزرگان و صاحب نفوذان مکه، اعم از ساکنان دایمی و زایران و حاجیان، هر روز به زیارتش رفته و از محضر پرفیض وی بهره‌مند می‌شدند.
  
بدين جهت عبدالله بن زبير در باطن، از آمدن امام حسين علیه‌السلام به مكه معظه، ناخرسند بود و دلش مي‌خواست كه آن حضرت به هر بهانه‌اي، اين شهر را ترك كند و زمينه را براي بلندپروازي‌هاي وي فراهم نمايد.
+
[[عبدالله بن زبیر]] که یک روز پیش از حرکت آن حضرت از مدینه به سوی مکه گریخته و در این مکان مقدس پناه گرفته بود، امید بسیار داشت که اهالی مکه وی را در مبارزه با یزید بن معاویه همراهی کرده و وی را در دستیابی به حکومت یاری کنند. ولی با آمدن امام حسین علیه‌السلام به مکه، اکثر مردم با امام حسین علیه‌السلام ارتباط برقرار کرده و از اهداف و انگیزه‌هایش باخبر شدند و بدین لحاظ عبدالله بن زبیر را به حاشیه راندند.  
  
امام حسين علیه‌السلام بدون در نظر گرفتن جاه‌طلبي‌هاي عبدالله بن زبير و سخت‌گيري‌هاي عاملان و مأموران يزيد به روشنگري مسلمانان در مكه پرداخت. آن حضرت از سوم شعبان تا هشتم [[ذی الحجه]] به مدت چهار ماه و پنج روز در مكه معظمه اقامت نمود و پس از آن كه با دعوت انبوه و سراسري كوفيان مواجه گرديد، در هشتم ذي الحجه سال 60 قمري، مكه معظمه را به قصد كوفه ترك كرد.<ref> نك: الارشاد ([[شيخ مفيد]])، ص 373؛ كلمات الامام الحسين علیه‌السلام (شريفي)، ص 305؛ لواعج الأشجان (سيد محسن امين)، ص 32؛ منتهي الآمال ([[شیخ عباس قمی]])، ج 1، ص 301؛ مناقب آل ابي‌طالب ([[ابن شهر آشوب]])، ج 3، ص 240.</ref>
+
بدین جهت عبدالله بن زبیر در باطن، از آمدن امام حسین علیه‌السلام به مکه معظه، ناخرسند بود و دلش می‌خواست که آن حضرت به هر بهانه‌ای، این شهر را ترک کند و زمینه را برای بلندپروازی‌های وی فراهم نماید.
  
 +
امام حسین علیه‌السلام بدون در نظر گرفتن جاه‌طلبی‌های عبدالله بن زبیر و سخت‌گیری‌های عاملان و مأموران یزید، به روشنگری مسلمانان در مکه پرداخت. آن حضرت از سوم شعبان تا هشتم [[ذی الحجه]] به مدت چهار ماه و پنج روز در مکه اقامت نمود و پس از آن که با دعوت انبوه و سراسری کوفیان مواجه گردید، در هشتم ذی الحجه سال ۶۰ قمری، مکه معظمه را به قصد [[کوفه|کوفه]] ترک کرد.<ref> نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص ۳۷۳؛ لواعج الأشجان (سید محسن امین)، ص ۳۲؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۳۰۱؛ مناقب آل ابی‌طالب (ابن شهر آشوب)، ج ۳، ص ۲۴۰.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
 
 
 
 
منابع بیشتر:
 
منابع بیشتر:
 +
* [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=139 وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ۳ شعبان].
  
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=139 وقایع الایام شیخ عباس قمی، 3 شعبان].
+
[[رده:امام حسین علیه السلام]]
 
 
 
[[رده:وقایع ماه شعبان]]
 
[[رده:وقایع ماه شعبان]]
 
[[رده:سال ۶۰ هجری قمری]]
 
[[رده:سال ۶۰ هجری قمری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۵

تقویم هجری قمری

روز واقعه:3 شعبان
سال ۶۰ هجری قمری

امام حسین علیه‌السلام پس از آن که از درخواست ولید بن عتبه - عامل مدینه - برای بیعت با یزید بن معاویه امتناع کرد، به صورت اعتراض آمیز، شهر مدینه را ترک نمود و به سوی مکه حرکت کرد.

امام در شب جمعه، سوم شعبان سال ۶۰ هجری قمری وارد مکه معظمه گردید و به هنگام ورود، این آیه را تلاوت می‌کرد: «و لَمّا تَوَجّهَ تِلْقاءَ مَدْین قالَ عَسی رَبّی اَنْ یهْدِینی سَواءَ السَّبیل».[۱]

حرکت آن حضرت از مدینه، در ۲۸ رجب و ورودش به مکه در سوم شعبان و در کل، به مدت پنج روز در راه بود. پس از آن که وارد مکه گردید، اهالی این شهر مقدس به استقبالش شتافتند. بزرگان و صاحب نفوذان مکه، اعم از ساکنان دایمی و زایران و حاجیان، هر روز به زیارتش رفته و از محضر پرفیض وی بهره‌مند می‌شدند.

عبدالله بن زبیر که یک روز پیش از حرکت آن حضرت از مدینه به سوی مکه گریخته و در این مکان مقدس پناه گرفته بود، امید بسیار داشت که اهالی مکه وی را در مبارزه با یزید بن معاویه همراهی کرده و وی را در دستیابی به حکومت یاری کنند. ولی با آمدن امام حسین علیه‌السلام به مکه، اکثر مردم با امام حسین علیه‌السلام ارتباط برقرار کرده و از اهداف و انگیزه‌هایش باخبر شدند و بدین لحاظ عبدالله بن زبیر را به حاشیه راندند.

بدین جهت عبدالله بن زبیر در باطن، از آمدن امام حسین علیه‌السلام به مکه معظه، ناخرسند بود و دلش می‌خواست که آن حضرت به هر بهانه‌ای، این شهر را ترک کند و زمینه را برای بلندپروازی‌های وی فراهم نماید.

امام حسین علیه‌السلام بدون در نظر گرفتن جاه‌طلبی‌های عبدالله بن زبیر و سخت‌گیری‌های عاملان و مأموران یزید، به روشنگری مسلمانان در مکه پرداخت. آن حضرت از سوم شعبان تا هشتم ذی الحجه به مدت چهار ماه و پنج روز در مکه اقامت نمود و پس از آن که با دعوت انبوه و سراسری کوفیان مواجه گردید، در هشتم ذی الحجه سال ۶۰ قمری، مکه معظمه را به قصد کوفه ترک کرد.[۲]

پانویس

  1. سوره قصص، آیه ۲۲.
  2. نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص ۳۷۳؛ لواعج الأشجان (سید محسن امین)، ص ۳۲؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۳۰۱؛ مناقب آل ابی‌طالب (ابن شهر آشوب)، ج ۳، ص ۲۴۰.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.

منابع بیشتر: