امامزاده جعفر بن فضل شیراز

امامزاده «جعفر بن فضل بن جعفر بن علی ابن ابی‌طالب علیه‌السلام» ملقب به «تاج الدین غریب» از بقاع متبرک شیراز است. بقعه سیدتاج الدین غریب مربوط به دوره قاجار است و در محدوده دروازه کازرون، بلوار سیبویه، واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۵۱۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. همچنین مقبره محمد بن حسن مثنی نیز در این مکان قرار گرفته است.

این بقعه دارای گنبدی نیلوفری است و در سردر ورودی نیز کاشی هفت رنگ استفاده شده و بر روی آنها تصاویر گل و بوته نقش بسته است. بر روی برخی از آنها نیز آیات قرآنی و احادیث به خط ثلث نگاشته شده است. بر روی برخی دیگر تصاویر وقایع کربلا نقش بسته است و در پایان نیز تاریخ ۱۳۱۰ قمری قید شده است. بر روی در ورودی که چوبی و منبت کاری شده نیز احادیثی به صورت منبت نقش بسته است. این بقعه دارای یک هشتی ورودی است که کاربندی شده و دارای گنبدی کم خیز است. روی بدنه ستون ها و طاق ایوان با کاشی یک رنگ مزین شده است. در پیشانی ایوان نیز، سه حدیث از حضرت علی (علیه‌السلام) و یک حدیث از حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) بر روی کاشی لاجوردی نگاشته شده است. در وسط حرم، ضریحی از جنس نقره به صورت مکعب قرار گرفته که در آن دو قبر قرار دارد و بر فراز آن گنبد قرار گرفته است.

منابع

• دانشنامه تاریخ معماری ایران ‌شهر، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران.
• سایت الشیعه.