طاهر بن حسین: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ تقویم: مرگ طاهر بن حسين را به طاهر بن حسین منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | «طاهر بن حسین» از سرداران [[هارون الرشید]] و فرزندش [[مأمون عباسی]] بود | + | «طاهر بن حسین» مؤسس سلسله «[[طاهریان]]» و از سرداران [[هارون الرشید]] و فرزندش [[مأمون عباسی]] بود. او در بسیاری از جنگ‌ها به نفع [[عباسیان]] شمشیر زد و سپاهیان عباسی را به پیروزی رسانید. طاهر در منازعه بین مأمون و [[امین (خلیفه عباسی)|امین]] (دو فرزند هارون الرشید) در بدست آوردن [[خلافت]]، جانب مأمون را گرفت و او را در این راه یاری داد. مأمون وی را به فرماندهی سپاه خود منصوب کرد و در رأس لشکریان زیادی از [[خراسان]] بسوی [[عراق]] گسیل داشت. |
طاهر بن حسین پس از جنگ‌های زیاد بر سپاهیان امین پیروز شد و شهر [[بغداد]] و تمامی مناطق تحت سیطره وی را تصرف کرد. اما مدتی بعد از سوی امین برکنار و [[حسن بن سهل]] به جای وی به فرماندهی اعظم عراق منصوب گردید.<ref> تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۱۱۷.</ref> | طاهر بن حسین پس از جنگ‌های زیاد بر سپاهیان امین پیروز شد و شهر [[بغداد]] و تمامی مناطق تحت سیطره وی را تصرف کرد. اما مدتی بعد از سوی امین برکنار و [[حسن بن سهل]] به جای وی به فرماندهی اعظم عراق منصوب گردید.<ref> تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۱۱۷.</ref> | ||
| − | این سردار نام آشنای عباسی در ۲۵ [[جمادی الثانی]] سال ۲۰۷ قمری و در عصر خلافت مأمون عباسی وفات یافت. قاضی وقت بغداد یعنی [[یحیی بن اکثم|یحیی بن اکثم]] از جانب مأمون به «رقّه» رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسین را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانید و از جانب مأمون وی را تسلیت گفت. همچنین وی را به خاطر منصوب شدن به امارت و حکومت رقه از جانب مأمون تبریک گفت.<ref> البدایة والنهایة (ابن کثیر)، ج ۱۰، ص ۲۶۶.</ref> | + | این سردار نام آشنای عباسی در ۲۵ [[جمادی الثانی]] سال ۲۰۷ قمری و در عصر خلافت مأمون عباسی وفات یافت. اما چنانکه گفته شده، طاهر در اواخر خلافت مأمون، دعوى استقلال كرد و يك روز در خطبه [[نماز جمعه]] نام خليفه را حذف كرد. از آن جايى كه مأمون مى دانست روزى طاهر دست به اين كار خواهد زد، از مدت ها قبل غلامى را به او هديه داد كه در واقع جاسوس مأمون بود و ماموريت داشت به محض آن كه طاهر نام خليفه را از خطبه نماز جمعه حذف كند، طاهر را به قتل برساند. |
| + | |||
| + | قاضی وقت بغداد یعنی [[یحیی بن اکثم|یحیی بن اکثم]] از جانب مأمون به «رقّه» رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسین را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانید و از جانب مأمون وی را تسلیت گفت. همچنین وی را به خاطر منصوب شدن به امارت و حکومت رقه از جانب مأمون تبریک گفت.<ref> البدایة والنهایة (ابن کثیر)، ج ۱۰، ص ۲۶۶.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * سید تقى واردى، | + | |
| − | + | *روزشمار تاریخ اسلام، سید تقى واردى، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی. | |
| − | [ | + | *روزشمار قمرى، گردآورى: على حائرى، [http://pajuhesh.irc.ir/Product/book/show.text/id/720/book_keyword//occasion//index/1/indexId/131489 سایت مركز پژوهش‌هاى اسلامى رسانه]. |
[[رده:بنی عباس]] | [[رده:بنی عباس]] | ||
| + | [[رده:حاکمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۲
«طاهر بن حسین» مؤسس سلسله «طاهریان» و از سرداران هارون الرشید و فرزندش مأمون عباسی بود. او در بسیاری از جنگ‌ها به نفع عباسیان شمشیر زد و سپاهیان عباسی را به پیروزی رسانید. طاهر در منازعه بین مأمون و امین (دو فرزند هارون الرشید) در بدست آوردن خلافت، جانب مأمون را گرفت و او را در این راه یاری داد. مأمون وی را به فرماندهی سپاه خود منصوب کرد و در رأس لشکریان زیادی از خراسان بسوی عراق گسیل داشت.
طاهر بن حسین پس از جنگ‌های زیاد بر سپاهیان امین پیروز شد و شهر بغداد و تمامی مناطق تحت سیطره وی را تصرف کرد. اما مدتی بعد از سوی امین برکنار و حسن بن سهل به جای وی به فرماندهی اعظم عراق منصوب گردید.[۱]
این سردار نام آشنای عباسی در ۲۵ جمادی الثانی سال ۲۰۷ قمری و در عصر خلافت مأمون عباسی وفات یافت. اما چنانکه گفته شده، طاهر در اواخر خلافت مأمون، دعوى استقلال كرد و يك روز در خطبه نماز جمعه نام خليفه را حذف كرد. از آن جايى كه مأمون مى دانست روزى طاهر دست به اين كار خواهد زد، از مدت ها قبل غلامى را به او هديه داد كه در واقع جاسوس مأمون بود و ماموريت داشت به محض آن كه طاهر نام خليفه را از خطبه نماز جمعه حذف كند، طاهر را به قتل برساند.
قاضی وقت بغداد یعنی یحیی بن اکثم از جانب مأمون به «رقّه» رفت و خبر درگذشت طاهر بن حسین را به فرزندش عبدالله بن طاهر رسانید و از جانب مأمون وی را تسلیت گفت. همچنین وی را به خاطر منصوب شدن به امارت و حکومت رقه از جانب مأمون تبریک گفت.[۲]
پانویس
منابع
- روزشمار تاریخ اسلام، سید تقى واردى، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.
- روزشمار قمرى، گردآورى: على حائرى، سایت مركز پژوهش‌هاى اسلامى رسانه.
