اکبر داناسرشت: تفاوت بین نسخهها
(←آرشیو عکس و تصویر) |
(←آثار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۳۲: | سطر ۳۲: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
علىاکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مىتوان به این عنوانها اشاره نمود: | علىاکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مىتوان به این عنوانها اشاره نمود: | ||
− | + | [[پرونده:Sang.jpg|thumb|left|بر سنگ سفید - یکی از آثار ترجمه ای استاد داناسرشت]] | |
− | *روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، | + | *روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، ۱۳۳۰) |
*رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴) | *رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴) | ||
*تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه ([[ابوریحان بیرونی|ابوریحان بیرونى]]، ۱۳۳۴) | *تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه ([[ابوریحان بیرونی|ابوریحان بیرونى]]، ۱۳۳۴) |
نسخهٔ کنونی تا ۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱
استاد اکبر داناسرشت (صراف باشی سابق) (۱۲۹۰ - ۱۳۶۸ ش) متخلص به صیرفی، قاضی، مترجم و نویسنده معاصر بود. وی بهسبب آگاهی عمیق از زبان عربی، علاقه و مطالعه مبادی ریاضی و نجوم و علاقه به شعر (بهویژه در دهههای نخست زندگی)، آثاری در حوزههای گوناگون پدید آورد.
نام کامل | اکبر داناسرشت |
زادروز | ۱۲۹۰ شمسی |
زادگاه | تهران |
وفات | ۱۳۶۸ شمسی |
اساتید |
محمدرضا تنکابنی، سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی |
| |
آثار |
بر سنگ سفید، آثار الباقیه و تاریخ فلاسفهى اسلام |
زندگینامه
اکبر، فرزند حاج علی نقى و نوهى حاج علیقلى صراف باشى و در سال 1290 ش در تهران زاده شد. شهرتش بهتبع پدر، صرافباشی بود که بعدها آن را به داناسرشت تغییر داد.
تحصیلات
سالهاى کودکى و دوران تحصیل اولیه ایشان مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانوادهاش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به تهران آمد.
او علاوه بر تحصیلات رسمی، و شش سال آموزش صرف و نحو و شعر و نثر عربی، فقه و علوم اسلامی را نزد شیخ محمدرضا تنکابنی آموخت. او نجوم و اصول هندسه و ریاضیات را از سیدجلالالدین طهرانی و سیدباقرخان هَیَوی آموخت. در 1314 شمسی امتحانات نهایی دورة سوم آموزشگاه قضائی را با موفقیت پشت سر گذاشت. در 1316 شمسی درجة مدرّسی در رشتة معقول را از دانشکدة معقول و منقول دریافت کرد و در 1319 شمسی به استخدام وزارت دادگستری (عدلیه) درآمد. وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجمآبادى وى اولین بیرونى شناس بود.[۱]
اساتید
- محمدرضا تنکابنی
- شیخ ضیاءالدین درّی
- عبدالرزاق بُغایری
- سیدحسن مشکان طبسی
- سیدجلالالدین طهرانی
- سیدباقرخان هَیَوی
آثار
علىاکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مىتوان به این عنوانها اشاره نمود:
- روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، ۱۳۳۰)
- رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)
- تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۳۴)
- بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)
- آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱)
- تاریخ فلاسفهى اسلام (۱۳۱۵)
- افکار شهاب الدین سهروردى و ملاصدرا یا خلاصهاى از حکمة الاشراق و اسفار
- انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى
وفات
این استاد خبیر، بعد از عمری مجاهدت علمی، در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۷.
- "دانا سرشت، اکبر"، سایت راسخون، بازیابی ۱۳ آبان ۱۳۹۲.
- دانشنامه جهان اسلام
پانویس
- ↑ دانشنامه جهان اسلام