سید حسین موسوی بهبهانی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ سيد حسين موسوی بهبهانی را به سید حسین موسوی بهبهانی منتقل کرد) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''سید حسین موسوی بهبهانی''' (م، ۱۳۰۰ ق)، یکی از اعلام بزرگ [[شیعه|شیعه]] در قرن سیزدهم هجری و از شاگردان [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] بود. او پس از انجام مراسم [[حج]]، در راه [[مکه]] به [[مدینه|مدینه]] مورد حمله قرار گرفته و به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید و در قبرستان [[بقیع|بقیع]] به خاک سپرده شد. | |
| − | |||
| − | + | == زندگی‌نامه == | |
| + | سید حسین موسوی بهبهانی در سال ۱۲۱۵ قمری در بهبهان متولد شد. پدرش سیدابراهیم بارگاهی در بهبهان دارد. سید حسین ابتدا در زادگاه خود مقدمات علوم [[فقه|فقهی]] را به پایان برد و سپس وارد حوزه [[عراق]] شد و سالها در [[عتبات عالیه|عتبات]] از محضر علما مخصوصا [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و شیخ حسن برغانی برخوردار بود، تا به اخذ درجه [[اجتهاد]] نائل آمد. | ||
| − | بعد از وفات | + | بهبهانی بعد از فوت شیخ انصاری وارد حوزه [[کربلا]] شد و تا آخر عمر جزء مدرسین و مجتهدین حوزه کربلا بود. بهبهانی در جنب [[حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام|حرم حضرت ابوالفضل]] علیه السلام سالیان متمادی اقامه [[نماز جماعت]] و ترویج مذهب می نمود. وی پنج فرزند پسر داشت که همگی از علمای کربلا بودند. |
| + | |||
| + | [[علامه امینی|علامه امینی]] در کتاب [[شهداء الفضیله (کتاب)|شهداء الفضیله]] می نویسد: این سید بزرگوار در سال ۱۳۰۰ قمری به قصد فریضه [[حج]] عازم [[مکه]] معظمه گردید. پس از مراسم حج، آنگاه که از مکه به قصد زیارت [[مدینه|مدینه]] منوره حرکت می کرد، قبل از ورود به مدینه قافله حاجیان شب هنگام که قصد استراحت داشتند، در خارج از چادر، عربی که در کمین او بود ناگهان با ضرباتی سخت بر جان این فرزند رسول خدا حمله ور شد و او را شهید نمود. سپس جسد او را در قبرستان [[بقیع|بقیع]] به خاک سپردند. | ||
| + | |||
| + | سید حسین بهبهانی آثاری در [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] نگاشت. بعد از وفات او، فرزند بزرگوارش سید کاظم موسوی در [[کربلا]] وارث علوم پدر گردید، اما طولی نکشید در زمان تسلط دولت عثمانی، خانه این سید بزرگوار را در کربلا به آتش کشیدند و آثار گرانبهای او و پدر شهیدش را از بین بردند. | ||
| + | |||
| + | پس از وفات سید کاظم، عالم متقی سید ابراهیم موسوی که از افاضل شاگردان [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای بزرگ]] بود وارث علوم آنان گردید و بدین ترتیب تا عصر حاضر دودمان شهید از پرچمداران مکتب علوی یکی پس از دیگری گردیدند. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * سایت شعائر | ||
| + | * ویکی حج و زیارت | ||
| − | |||
| − | |||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۰
سید حسین موسوی بهبهانی (م، ۱۳۰۰ ق)، یکی از اعلام بزرگ شیعه در قرن سیزدهم هجری و از شاگردان شیخ انصاری بود. او پس از انجام مراسم حج، در راه مکه به مدینه مورد حمله قرار گرفته و به شهادت رسید و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
زندگی‌نامه
سید حسین موسوی بهبهانی در سال ۱۲۱۵ قمری در بهبهان متولد شد. پدرش سیدابراهیم بارگاهی در بهبهان دارد. سید حسین ابتدا در زادگاه خود مقدمات علوم فقهی را به پایان برد و سپس وارد حوزه عراق شد و سالها در عتبات از محضر علما مخصوصا شیخ انصاری و شیخ حسن برغانی برخوردار بود، تا به اخذ درجه اجتهاد نائل آمد.
بهبهانی بعد از فوت شیخ انصاری وارد حوزه کربلا شد و تا آخر عمر جزء مدرسین و مجتهدین حوزه کربلا بود. بهبهانی در جنب حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام سالیان متمادی اقامه نماز جماعت و ترویج مذهب می نمود. وی پنج فرزند پسر داشت که همگی از علمای کربلا بودند.
علامه امینی در کتاب شهداء الفضیله می نویسد: این سید بزرگوار در سال ۱۳۰۰ قمری به قصد فریضه حج عازم مکه معظمه گردید. پس از مراسم حج، آنگاه که از مکه به قصد زیارت مدینه منوره حرکت می کرد، قبل از ورود به مدینه قافله حاجیان شب هنگام که قصد استراحت داشتند، در خارج از چادر، عربی که در کمین او بود ناگهان با ضرباتی سخت بر جان این فرزند رسول خدا حمله ور شد و او را شهید نمود. سپس جسد او را در قبرستان بقیع به خاک سپردند.
سید حسین بهبهانی آثاری در فقه و اصول و تفسیر نگاشت. بعد از وفات او، فرزند بزرگوارش سید کاظم موسوی در کربلا وارث علوم پدر گردید، اما طولی نکشید در زمان تسلط دولت عثمانی، خانه این سید بزرگوار را در کربلا به آتش کشیدند و آثار گرانبهای او و پدر شهیدش را از بین بردند.
پس از وفات سید کاظم، عالم متقی سید ابراهیم موسوی که از افاضل شاگردان میرزای بزرگ بود وارث علوم آنان گردید و بدین ترتیب تا عصر حاضر دودمان شهید از پرچمداران مکتب علوی یکی پس از دیگری گردیدند.
منابع
- سایت شعائر
- ویکی حج و زیارت
