|
|
| (۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. حم (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | این کتابی است نازل شده از سوی خدا که رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است. (۲)<p></P>
| + | همان که ثروتی فراهم آورده و [ پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] ( ۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|3|﴿٣﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 3| ﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | کتابی است که آیاتش در نهایت روشنی بیان شده است، [به زبانی] فصیح و گویا برای مردمی که اهل معرفت و آگاهی اند؛ (۳)<p></P>
| + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. ( ۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|4|﴿٤﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 4| ﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | مژده دهنده و بیم دهنده است. ولی بیشتر آنان [از این دریای معارف] روی گرداندند و به گوشِ [جان] نمی شنوند. (۴)<p></P>
| + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ ( ۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|5|﴿٥﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 5| ﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | و گفتند: دل های ما از [درک] حقایقی که ما را به آن می خوانی در پوشش های سختی است، و در گوش های ما سنگینی است، و میان ما و تو پرده ای وجود دارد، بنابراین تو کار خود را انجام بده و ما هم کار خود را انجام می دهیم. (۵)<p></P>
| + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ ( ۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|6|﴿٦﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 6| ﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | بگو: من بشری مانند شما هستم، [نه از جنسی دیگر که سخنم را نفهمید] به من وحی می شود که معبود شما فقط معبود یکتاست، پس [با دوری از افراط و تفریط] به سوی او رو کنید، و از او آمرزش بخواهید، و وای بر مشرکان؛ (۶)<p></P>
| + | آتش برافروخته خداست ( ۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|7|﴿٧﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 7| ﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | همانان که زکات نمی دهند و آخرت را انکار می کنند. (۷)<p></P>
| + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، برای آنان پاداشی همیشگی است. (۸)<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | بگو: آیا شما به کسی که زمین را در دو روز آفرید، کفر می ورزید، و برای او همتایانی قرار می دهید؟! [ساحت مقدسش از این پیرایه ها پاک است] آن [توانمندی که زمین را آفرید] پروردگار جهانیان است. (۹)<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و در روی زمین کوه های استواری پدید آورد، و در آن منافع فراوانی آفرید و رزق [روزی خوارانش] را در آن به مدت چهار دوره [بهار، تابستان، پاییز و زمستان] تقدیر کرد [آن هم] یکسان و به اندازه برای خواهندگان. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | آن گاه آهنگ آفرینش آسمان کرد، در حالی که به صورت دود بود، پس به آن و به زمین گفت: خواه یا ناخواه بیایید. آن دو گفتند: فرمانبردار آمدیم. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۷}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | پس آنها را در دو روز به صورت هفت آسمان به انجام رسانید [و محکم و استوار ساخت]، و در هر آسمانی کار آن را وحی کرد، و آسمان دنیا را با چراغ هایی آرایش دادیم و [از استراق سمع شیطان ها] حفظ کردیم، این است اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و دانا. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر روی گرداندند، بگو: من شما را از صاعقه ای [مرگبار] چون صاعقه عاد و ثمود بیم می دهم. ( ۱۳)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41| 14| ﴿١٤﴾}}<p></P> | |
| − | هنگامی که پیامبران از پیش رو و پشت سرشان به سوی آنان آمدند [و گفتند:] که جز خدا را نپرستید. گفتند: اگر پروردگار ما می خواست [که ما مؤمن شویم و او را بپرستیم] فرشتگانی نازل می کرد [تا دعوتش را به ما ابلاغ کنند]؛ بنابراین ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید، کافریم. ( ۱۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41| 15| ﴿١٥﴾}}<p></P> | |
| − | اما قوم عاد به ناحق در زمین تکبّر کردند و گفتند: نیرومندتر از ما کیست؟ آیا ندانستند خدایی که آنان را آفرید از آنان نیرومندتر است؟ و [به گمان اینکه نیرومندتر از آنان وجود ندارد] همواره آیات ما را انکار می کردند. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | سرانجام تندبادی سخت و سرد در روزهایی شوم بر آنان فرستادیم تا در زندگی دنیا عذاب خواری و رسوایی را به آنان بچشانیم، و بی تردید عذاب آخرت رسوا کننده تر است و آنان [در آن روز] یاری نخواهند شد. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | و اما ثمودیان، پس آنان را هدایت کردیم، ولی آنان کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند، پس به کیفر اعمالی که همواره مرتکب می شدند، بانگ عذاب خوارکننده آنان را فراگرفت؛ (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و کسانی را که ایمان آورده و همواره پرهیزکاری می کردند، نجات دادیم. (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و [یاد کن] روزی را که دشمنان خدا به سوی آتش گرد آورده می شوند، پس آنان را از حرکت باز می دارند [تا گروه های دیگر به آنان ملحق شوند.] (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | وقتی به آتش می رسند، گوش و چشم و پوستشان به اعمالی که همواره انجام می دادند، گواهی می دهند. (۲۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۸}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنان به پوستشان می گویند: چرا بر ضد ما گواهی دادید؟ می گویند: همان خدایی که هر موجودی را به سخن آورد، ما را گویا ساخت، و او شما را نخستین بار آفرید و به سوی او بازگردانده می شوید. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | و شما [هنگام ارتکاب گناه در دنیا] از اینکه مبادا گوش و چشم و پوستتان بر ضد شما گواهی دهند، پنهان نمی شدید، بلکه گمان کردید که خدا بسیاری از آنچه را که [در خلوت] مرتکب می شدید، نمی داند!! (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و این گمانتان بود که به پروردگارتان بردید [و همان] شما را هلاک کرد، در نتیجه از زیانکاران شدید. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | پس اگر [بر همین حال] ایستادگی کنند، جایگاهشان دوزخ است، و اگر [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی کنند، عذرشان مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت. (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
| − | [به خاطر کفر و طغیانشان] برای آنان همنشینانی [مفسد و تبهکار] گماشتیم که لذایذ مادی و شهوانی حال و آینده را در نظرشان زیبا و دلربا جلوه دادند، و فرمان عذاب بر آنان در [زمره] گروه هایی از جن و انس که پیش از آنان گذشتند، محقق و ثابت شد، آنان بی تردید زیانکارند. (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | کافران گفتند: به این قرآن گوش ندهید و [هنگام قرائتش] سخنان لهو و بیهوده [و سر و صداهای بی معنا] در آن افکنید [تا کسی نشنود!] شاید که پیروز شوید. ( ۲۶)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41| 27| ﴿٢٧﴾}}<p></P> | |
| − | به یقین کافران را عذابی سخت می چشانیم، و بی تردید آنان را بر پایه بدترین اعمالی که همواره مرتکب می شدند، کیفر می دهیم. ( ۲۷)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41| 28| ﴿٢٨﴾}}<p></P> | |
| − | این است کیفر دشمنان خدا که آتش است، برای آنان در آتش دوزخ سرایی جاودانه و همیشگی است، کیفری است [ویژه و سخت]، برای اینکه همواره آیات ما را انکار می کردند. ( ۲۸)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|29|﴿٢٩﴾}}<p></P> | |
| − | و کافران می گویند: پروردگارا! آنان که از گروه جنّ و انس ما را گمراه کردند، به ما نشان بده تا زیر پای خود گذاریم، برای اینکه از پست ترینان شوند. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۷۹}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|30|﴿٣٠﴾}}<p></P> | |
| − | بی تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند [و می گویند:] مترسید و اندوهگین نباشید و شما را به بهشتی که وعده می دادند، بشارت باد. (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | ما در زندگی دنیا و آخرت، یاران و دوستان شما هستیم، آنچه دلتان بخواهد، در بهشت برای شما فراهم است، و در آن هر چه را بخواهید، برای شما موجود است. (۳۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
| − | رزق آماده ای از سوی آمرزنده مهربان است. (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و خوش گفتارتر از کسی که به سوی خدا دعوت کند و کار شایسته انجام دهد و گوید: من از تسلیم شدگان [در برابر فرمان ها و احکام خدا] هستم، کیست؟ (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | نیکی و بدی یکسان نیست. [بدی را] با بهترین شیوه دفع کن؛ [با این برخورد متین و نیک] ناگاه کسی که میان تو و او دشمنی است [چنان شود ] که گویی دوستی نزدیک و صمیمی است. ( ۳۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|35|﴿٣٥﴾}}<p></P> | |
| − | این بهترین شیوه را جز کسانی که [در زمینه خودسازی و تزکیه] پایداری کردند، نمی یابند، و جز کسانی که بهره بزرگی [از ایمان و تقوا] دارند به آن نمی رسند؛ (۳۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر وسوسه ای از سوی شیطان تو را تحریک کند [که از این بهترین شیوه دست برداری] به خدا پناه ببر؛ بی تردید او شنوا و داناست. (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | از نشانه های [ربوبیت و قدرت] او شب و روز و خورشید و ماه است؛ نه برای خورشید سجده کنید و نه برای ماه، برای خدایی که آنان را آفرید، سجده کنید، اگر می خواهید فقط او را بپرستید؛ (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|38|﴿٣٨﴾}}<p></P> | |
| − | و اگر [از پرستش خدای یکتا] تکبّر ورزند، پس [باید بدانند چنین نیست که پرستش کننده ای برای او وجود ندارد،] کسانی که نزد پروردگار تواند [از فرشتگانی که شمار آنان را جز خدا نمی داند] شب و روز برای او تسبیح می گویند و [از تسبیح گویی] ملول و خسته نمی شوند. (۳۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۴۸۰}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و از [دیگر] نشانه های او این است که تو زمین را خشک و بی گیاه می بینی، پس هنگامی که باران بر آن نازل می کنیم، به شدت به جنبش درآید و برآید. بی تردید کسی که زمین مرده را زنده کرد، یقیناً مردگان را زنده می کند؛ زیرا او بر هر کاری تواناست. (۳۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
| |
| − | مسلماً کسانی که معانی و مفاهیم آیات ما را از جایگاه واقعی اش تغییر می دهند [و به تفسیر و تأویلی نادرست متوسل می شوند] بر ما پوشیده نیستند. آیا کسی را که در آتش می افکنند، بهتر است یا کسی که روز قیامت در حال ایمنی می آید؟ هر چه می خواهید انجام دهید، بی تردید او به آنچه انجام می دهید، بیناست. (۴۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی که به این قرآن هنگامی که به سویشان آمد کافر شدند [به عذابی سخت دچار می شوند] بی تردید قرآن کتابی است شکست ناپذیر، (۴۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
| |
| − | که هیچ باطلی از پیش رو و پشت سرش به سویش نمی آید، نازل شده از سوی حکیم و ستوده است. (۴۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
| |
| − | جز آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شده است، به تو گفته نمی شود؛ مسلماً پروردگارت صاحب آمرزش ودارای عذابی دردناک است؛ (۴۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر آن را قرآنی غیر عربی قرار داده بودیم قطعاً می گفتند: چرا آیاتش در نهایت روشنی بیان نشده است، آیا [قرآنی] غیر عربی [و نامفهوم] برای [مردمی] عرب زبان [و فصیح؟!] بگو: این کتاب برای کسانی که ایمان آورده اند، سراسر هدایت و درمان است، و کسانی که ایمان نمی آورند در گوششان سنگینی است، و آن [با همه روشنی و آشکاری اش] بر آنان پوشیده و نامفهوم است؛ اینانند که [گویی] از جایی دور ندایشان می دهند. (۴۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
| |
| − | به یقین ما به موسی کتاب عطا کردیم پس در آن اختلاف شد [که از پیشگاه حق آمده یا ساختگی است]، و اگر از سوی پروردگارت فرمانی [بر مهلت یافتنشان] پیشی نگرفته بود، بی تردید میانشان [به نابودی و هلاکت] حکم شده بود؛ و اینان هم [چون قوم موسی] نسبت به قرآن در تردیدی سخت هستند. (۴۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
| |
| − | کسی که کار شایسته انجام دهد، به سود خود اوست، و کسی که مرتکب زشتی شود به زیان خود اوست، و پروردگارت ستمکار به بندگان نیست. (۴۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
| |
| − | آگاهی و دانش به قیامت [و اینکه چه زمانی برپا می شود و چه خواهد شد] فقط ویژه اوست؛ و میوه ها از غلاف هایشان بیرون نمی آیند، و هیچ ماده ای حامله نمی شود و وضع حمل نمی کند مگر به دانش او. و روزی که [خدا] مشرکان را ندا می دهد: شریکانی که برای من می پنداشتید، کجایند؟ می گویند: [پس از روشن شدن حقایق بر ما] قاطعانه به تو اعلام می کنیم که هیچ گواهی از میان ما [بر اینکه تو را شریکی هست] وجود ندارد؛ (۴۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و آنچه را از پیش [به عنوان شریکان خدا] می پرستیدند از نظرشان گم و ناپدید می شود و یقین می کنند که آنان را هیچ راه گریزی [از عذاب] نیست. (۴۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
| |
| − | انسان از درخواست خوشی و رفاه خسته نمی شود، واگر آسیبی به او رسد به شدت مأیوس [و] ناامید می شود؛ (۴۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و اگر او را از سوی خود پس از آسیبی که به او رسیده خوشی و رفاه بچشانیم قاطعانه می گوید: این [خوشی و رفاه] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است] و گمان نمی کنم که قیامت برپا شود، و [به فرض برپا شدن] اگر به سوی پروردگارم باز گردانده شوم، برای من نزد او پاداشی نیکوتر خواهد بود! ما یقیناً کسانی را که کافر شدند به اعمالی که انجام داده اند، آگاه خواهیم کرد، و قطعاً از عذابی سخت به آنان می چشانیم. (۵۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
| |
| − | و هنگامی که به انسان نعمت عطا می کنیم [از طاعت و عبادت] روی بر می گرداند و [با کبر و نخوت] از ما دور می شود، و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش] به دعای فراوان و طولانی روی می آورد؛ (۵۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
| |
| − | بگو: به من خبر دهید: اگر [قرآن] از سوی خدا باشد و سپس شما به آن کافر شوید، چه کسی گمراه تر از آن خواهد بود که در مخالفتی دور [از منطق و صواب] قرار دارد؟ ( ۵۲)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 41| 53| ﴿٥٣﴾}}<p></P> | |
| − | به زودی نشانه های خود را در کرانه ها و اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای آنان روشن شود که بی تردید او حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت [با ظاهر کردن حقایق و دلایل] بر همه چیز گواه است [که تنها او آفریننده و بی نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت نیازمند به اوست.] (۵۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|41|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
| |
| − | آگاه باش! که آنان نسبت به دیدار [ قیامت و محاسبه اعمال به وسیله] پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش! که یقیناً او به همه چیز [با قدرت و دانش بی نهایتش] احاطه دارد. ( ۵۴)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
