|
|
| (۱۷ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. به راستی ما برای تو پیروزی آشکاری فراهم آوردیم؛ (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | تا خدا [ با این پیروزی آشکار] آنچه را [ به وسیله دشمنان از توطئه ها و موانع و مشکلات در راه پیشرفت دعوتت به اسلام] در گذشته پیش آمده و آینده پیش خواهد آمد از میان بردارد، و نعمتش را بر تو کامل کند، و به راهی راست راهنمایی ات نماید؛ (۲)<p></P> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [ پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | و خدا تو را به نصرتی توانمندانه و شکست ناپذیر یاری دهد. (۳)<p></P> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | اوست که آرامش را در دل های مؤمنان نازل کرد، تا ایمانی بر ایمانشان بیفزاید. و سپاهیان آسمان و زمین فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست؛ و خدا همواره دانا و حکیم است. (۴)<p></P> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|5|﴿٥﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | تا مردان و زنان مؤمن را در بهشت هایی درآورد که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است در حالی که در آن جاودانه اند، و گناهانشان را از آنان محو کند، و این [سرانجام نیک] نزد خدا کامیابی بزرگ است. (۵)<p></P> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|6|﴿٦﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد می برند عذاب کند؛ پیشامد بد زمانه فقط بر خودشان باد. خدا بر آنان خشم گرفته، و لعنتشان کرده است و دوزخ را برای آنان آماده نموده و بد بازگشت گاهی است. (۶)<p></P> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48|7|﴿٧﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | سپاهیان آسمان ها و زمین فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست؛ و خدا همواره توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۷)<p></P>
| + | [آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|8|﴿٨﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | ما تو را گواه [بر اعمال امت] و مژده رسان و بیم دهنده فرستادیم؛ (۸)<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | تا [همه شما مردم] به خدا و پیامبرش ایمان آورید و او را یاری دهید و بزرگش بشمارید و بامداد و شام گاه تسبیحش گویید. (۹)<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۱۱}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | به یقین کسانی که با تو بیعت می کنند، جز این نیست که با خدا بیعت می کنند؛ قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست. پس کسی که پیمان می شکند فقط به زیان خود می شکند، و کسی که به پیمانی که با خدا بسته است وفا کند، خدا به زودی پاداشی بزرگ به او می دهد. (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | کسانی از بادیه نشینان که از جنگ [با دشمن] تخلف کردند به زودی [از روی بهانه جویی] به تو می گویند: اموال و خانواده مان ما را به خود مشغول کردند [به این سبب نتوانستیم به جنگ آییم]؛ پس برای ما آمرزش بخواه. با زبان هایشان چیزی می گویند که در دل هایشان نیست. بگو: اگر خدا زیانی یا سودی را برای شما بخواهد چه کسی می تواند در برابر خدا از شما دفاع کند؟ بلکه خدا همواره به آنچه انجام می دهید، آگاه است. (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | [تخلف شما از جنگ، ربطی به اموال و خانواده تان نداشت] بلکه پنداشتید پیامبر و مؤمنان هرگز به کسان خود باز نمی گردند، و این پندار باطل در دل هایتان آراسته شد، و گمان بد بردید [که خدا پیامبر و مؤمنان را یاری نخواهد کرد] و شما [به سبب این پندار باطل و گمان بد] قومی نابودشدنی هستید. (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و هر کس به خدا و پیامبرش ایمان نیاورد [زیانی به خدا و پیامبر نمی رساند]، ما برای کافران آتشی سوزان آماده کرده ایم. (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، هر کس را بخواهد می آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می کند؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | هنگامی که شما برای به دست آوردن غنایمی روانه [میدان جنگی] می شوید، متخلفان [از جنگ حدیبیه] به زودی خواهند گفت: بگذارید ما هم به دنبال شما بیاییم. [این سبک مغزان سودجو] می خواهند وعده خدا را [که به مؤمنان وعده پیروزی و غنیمت داد و به منافقان وعده محرومیت از غنیمت و رحمت داده است] تغییر دهند. بگو: هرگز دنبال ما نخواهید آمد؛ این گونه خدا پیش از این [درباره شما] فرموده است. اما [این گروه بی شرم] به زودی خواهند گفت: شما نسبت به ما حسد می ورزید، [چنین نیست] بلکه آنان جز اندکی نمی فهمند. (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۱۲}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | به متخلفانِ بادیه نشین بگو: به زودی به سوی گروهی سرسخت و نیرومند دعوت خواهید شد که با آنان بجنگید، یا آنکه اسلام آورند؛ پس اگر اطاعت کنید خدا پاداش نیکی به شما خواهد داد، و اگر روی برگردانید، همان گونه که پیش از این روی گرداندید، شما را به عذابی دردناک عذاب خواهد کرد. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | بر نابینا و لنگ و بیمار [اگر در جنگ شرکت نکنند] گناهی نیست. و کسی که از خدا و پیامبرش اطاعت کند، او را در بهشت هایی درآورد که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، و هر کس روی بگرداند او را به عذابی دردناک عذاب می کند. (۱۷)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | یقیناً خدا از مؤمنان هنگامی که زیر آن درخت [که در منطقه حدیبیه بود] با تو بیعت می کردند خشنود شد، و خدا آنچه را [از خلوص نیّت و پاکی قصد] در دل هایشان بود می دانست، در نتیجه آرامش را بر آنان نازل کرد، و پیروزی نزدیکی را [که پیروزی در خیبر بود] به آنان پاداش داد. (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | [و پاداش دیگر] غنیمت های فراوانی است که آن را به دست می آورید؛ و خدا همواره توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | خدا غنیمت های فراوانی را در آینده به شما وعده داده است که به دست می آورید، و این یک غنیمت را [که فتح خیبر است] برای شما پیش انداخت، و دست های [تجاوز و ستم] مردم را از شما باز داشت تا این [پیروزی ها ] برای مؤمنان نشانه ای [از حقّانیّت دین و یاری خدا] باشد و تا شما را به راهی راست هدایت کند. ( ۲۰)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48| 21| ﴿٢١﴾}}<p></P> | |
| − | و [غنیمت ها و پیروزی های] دیگر [ی هست] که شما تا کنون بر آنها دست نیافته اید، بی تردید خدا بر آنها احاطه دارد [و به آسانی می تواند در دسترس شما قرار دهد]؛ و خدا همواره بر هر کاری تواناست. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | اگر کافران با شما بجنگند حتماً پشت کنان می گریزند، آن گاه سرپرست و یاوری [که از آنان دفاع کند] نمی یابند. (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | خدا روشی ثابت و قطعی مقرّر کرده است که از پیش [بر پیروزی مؤمنان و شکست کافران] جاری بوده است، و هرگز برای روش خدا تغییر و تبدیلی نخواهی یافت. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۱۳}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و اوست که پس از آنکه شما را [بی جنگ و خونریزی] بر دشمن پیروز و مسلط کرد، دست های آنان را از [جنگ با] شما و دست های شما را از [جنگ با] آنان در دل مکه [که منطقه حدیبیه است] باز داشت؛ و خدا همواره به آنچه انجام می دهید بیناست. (۲۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
| − | آنان کسانی هستند که کفر ورزیدند و شما را از [ورود به] مسجدالحرام باز داشتند و نیز نگذاشتند قربانی هایی که با خود آورده بودید به محل قربانی اش برسد، و اگر مردان و زنان مؤمن ناشناسی در میان مکه نبودند، تا جنگ شما سبب کشته شدن آن بی گناهان شود و در نتیجه امر ناملایم و مکروهی [چون دیه] گریبان شما را بگیرد [شما را از جنگ باز نمی داشتیم، ولی بازداشتیم] تا خدا هرکه را [مانند مردان و زنان مومنی که برای شما ناشناخته بودند] بخواهد در رحمتش درآورد. [و] اگر مؤمنان از کافران جدا بودند یقیناً کافران [از اهل مکه] را به عذابی دردناک عذاب می کردیم (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | [یاد کن] هنگامی را که کافران [پس از قرارداد صلح حدیبیه] دل هایشان را از تعصّب و خشم شدید جاهلی آکنده کردند، پس خدا هم آرامشش را بر پیامبرش و مؤمنان نازل کرد و روح تقوا را [که حقیقت و جان توحید است] ملازم آنان نمود، و آنان به [روح تقوا] سزاوارتر و شایسته آن بودند؛ و خدا همواره به هر چیز داناست. (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید خدا رؤیای پیامبرش را به حق و درستی تحقق داد [که در رؤیا وعده داده بود] شما قطعاً در حال امن و امنیت در حالی که سرهایتان را تراشیده و موی [یا ناخن] کوتاه کرده اید و بیمی ندارید، وارد مسجدالحرام خواهید شد. خدا آنچه را که شما نمی دانستید [که وعده ورود به مسجدالحرام در سال آینده است] دانست و پیش از آن پیروزی نزدیکی [که صلح حدیبیه بود برای شما] قرارداد. ( ۲۷)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 48| 28| ﴿٢٨﴾}}<p></P> | |
| − | اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز کند، و کافی است که خدا [بر وقوع این حقیقت] گواه باشد. (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۱۴}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|48|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
| − | محمّد، فرستاده خداست و کسانی که با او هستند بر کافران سرسخت و در میان خودشان با یکدیگر مهربانند، همواره آنان را در رکوع و سجود می بینی که پیوسته فضل و خشنودی خدا را می طلبند؛ نشانه آنان در چهره شان از اثر سجود پیداست، این است توصیف آنان در تورات، و اما توصیفشان در انجیل این است که وجودشان چون زراعتی است که جوانه های خود را رویانده پس تقویتش کرده تا ستبر و ضخیم شده، و در نتیجه بر ساقه هایش [محکم و استوار] ایستاده است، به طوری که دهقانان را [از رشد و انبوهی خود] به تعجب می آورد تا خدا به وسیله [انبوهی و نیرومندی] مؤمنان، کافران را به خشم آورد. [و] خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آمرزش و پاداشی بزرگ وعده داده است. ( ۲۹)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
