|
|
| (۲۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{ متن قرآن/ در جزء| 53|1|}}<p></P> | + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104|1| ﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به ستاره هنگامی که [برای غروب کردن در کرانه افق] افتد؛ (۱)<p></p> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|2|}}<p></P > | + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 2| ﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | که هرگز دوست شما از راه راست منحرف نشده، و [در ایمان و اعتقادش از راه راست] خطا نرفته؛ …. (۲)<p></p>
| + | همان که ثروتی فراهم آورده و [ پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] ( ۲)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|3|}}<p></P> | + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 3| ﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید. (۳)<p></p> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. ( ۳)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء| 53| 4|}}<p></P> | + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 4| ﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست. (۴)<p></p>
| + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ ( ۴)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|5|}}<p></P>
| + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 5| ﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | [فرشته] بسیار نیرومند به او تعلیم داده است. (۵)<p></p>
| + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ ( ۵)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|6|}}<p></P>
| + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 6| ﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | [همان که] دارای درایت و توانمندی شگفتی است، پس [به آنچه که مأمور انجامش می باشد] مسلط و چیره است. (۶)<p></p>
| + | آتش برافروخته خداست ( ۶)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|7|}}<p></P>
| + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 7| ﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | در حالی که در افق اعلا بود. (۷)<p></p>
| + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. ( ۷)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|8|}}<p></P>
| + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 8| ﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | سپس نزدیک رفت و نزدیک تر شد (۸)<p></p>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|9|}}<p></P>
| + | {{قرآن/ صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | پس [فاصله اش با پیامبر] به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد. (۹)<p></p>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|10|}}<p></P>
| |
| − | آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد. (۱۰)<p></p> | |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|11|}}<p></P>
| |
| − | آنچه را دل [پیامبر] دید [به پیامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.] (۱۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|12|}}<p></P > | |
| − | آیا در آنچه [به حقیقت] می بینید با او به سختی مجادله و ستیزه می کنید؟ (۱۲)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|13|}}<p></P> | |
| − | و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است (۱۳)<p></p> | |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|14|}}<p></P>
| |
| − | نزد سدره المنتهی، (۱۴)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|15|}}<p></P>
| |
| − | در آنجا که جنت الماوی است. (۱۵)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|16|}}<p></P>
| |
| − | آن گاه که سدره را احاطه کرده بود آنچه [از فرشتگان، نور و زیبایی] احاطه کرده بود. (۱۶)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|17|}}<p></P>
| |
| − | دیده [پیامبر آنچه را دید] بر غیر حقیقت و به خطا ندید و از مرز دیدن حقیقت هم درنگذشت. (۱۷)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|18|}}<p></P>
| |
| − | به راستی که بخشی از نشانه های بسیار بزرگ پروردگارش را دید. (۱۸)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|19|}}<p></P> | |
| − | پس به من از لات و عزّی [دو بت خویش] خبر دهید (۱۹)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|20|}}<p></P>
| |
| − | و منات، سومین [بت] دیگرتان [که شما آنها را تمثال فرشتگانی به عنوان دختران خدا می پندارید،] (۲۰)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|21|}}<p></P>
| |
| − | آیا [به پندار شما] ویژه شما پسر و ویژه او دختر است؟! (۲۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|22|}}<p></P>
| |
| − | در این صورت این تقسیمی ظالمانه است. (۲۲)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|23|}}<p></P>
| |
| − | این بتان [که شما آنها را به عنوان شریک خدا گرفته اید] چیزی جز نام ها [ی بی معنا و بی مفهوم] که شما و پدرانتان [بر اساس حدس و گمان] نامگذاری کرده اید نیستند، خدا بر [حقّانیّت] آنها هیچ دلیلی نازل نکرده است. اینان فقط از پندار و گمان [بی پایه] و هواهای نفسانی پیروی می کنند، در حالی که مسلماً از سوی پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است. (۲۳)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|24|}}<p></P>
| |
| − | مگر برای انسان آنچه را [چون حاجت بخشی بتان و شفاعت آنان] آرزو می کند، فراهم است؟ …. (۲۴)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|25|}}<p></P > | |
| − | آخرت و دنیا فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست. (۲۵)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|26|}}<p></P> | |
| − | و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان ها هستند که شفاعتشان هیچ سودی نمی بخشد مگر پس از آنکه خدا برای هر که بخواهد و بپسندد، اجازه دهد. (۲۶)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|27|}}<p></P>
| |
| − | مسلماً کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را در نامگذاری به نام زن نامگذاری می کنند؛ (۲۷)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|28|}}<p></P> | |
| − | و آنان را به این کار هیچ آگاهی و معرفت نیست. [آنان] فقط از گمان پیروی می کنند، و بی تردید گمان [انسان را] برای دریافت حق، هیچ سودی نمی دهد. (۲۸)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|29|}}<p></P>
| |
| − | بنابراین از کسانی که از یاد ما روی گردانده اند و جز زندگی دنیا را نخواسته اند، روی بگردان. (۲۹)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|30|}}<p></P > | |
| − | این [دنیا خواهی] آخرین مرز دانش و معرفت آنان است؛ یقیناً پروردگارت به کسی که از راه او منحرف شده، داناتر است، و او به کسی که هدایت یافته، آگاه تر است. (۳۰)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|31|}}<p></P> | |
| − | و آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، تا کسانی را که مرتکب گناه شده اند، همان گناهانشان را به آنان کیفر دهد، و کسانی را که کار نیک کرده اند، همان کار نیکشان را به آنان پاداش دهد. (۳۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء| 53| 32|}}<p></P> | |
| − | کسانی که از گناهان بزرگ و زشت کاری ها جز لغزش های کوچک دوری می کنند [مورد آمرزش اند] یقیناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسیع است. او به شما از هنگامی که شما را از زمین به وجود آورد و از هنگامی که در شکم مادرانتان جنین بودید، داناتر است؛ پس خودستایی نکنید. او به کسی که پرهیزکاری پیشه کرده است، آگاه تر است. (۳۲)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|33|}}<p></P>
| |
| − | آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟ (۳۳)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|34|}}<p></P>
| |
| − | و اندکی [از مال خود] بخشید و [از باقی مانده آن] امساک ورزید. (۳۴)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|35|}}<p></P > | |
| − | آیا علم غیب نزد اوست و او می بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟] (۳۵)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|36|}}<p></P> | |
| − | یا او را به آنچه در صحیفه های موسی است خبر نداده اند؟ (۳۶)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|37|}}<p></P>
| |
| − | و [یا به آنچه در صحیفه های] ابراهیم [است] همان که به طور کامل [به پیمانش با خدا] وفا کرد [آگاهش نکرده اند؟] (۳۷)<p></p> | |
| − | {{متن قرآن/در جزء| 53| 38|}}<p></P> | |
| − | که هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی دارد، (۳۸)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|39|}}<p></P > | |
| − | و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره ای] نیست، (۳۹)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|40|}}<p></P> | |
| − | و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد؛ (۴۰)<p></p> | |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|41|}}<p></P>
| |
| − | سپس به تلاشش پاداش کامل خواهند داد؛ (۴۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|42|}}<p></P> | |
| − | و اینکه پایان [همه امور] به سوی پروردگارتوست؛ (۴۲)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|43|}}<p></P>
| |
| − | و این اوست که می خنداند و می گریاند؛ (۴۳)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|44|}}<p></P>
| |
| − | و هم اوست که می میراند و زنده می کند. (۴۴)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|45|}}<p></P>
| |
| − | واوست که دو زوج نر وماده آفرید، (۴۵)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|46|}}<p></P>
| |
| − | از نطفه هنگامی که در رحم ریخته شود. (۴۶)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|47|}}<p></P > | |
| − | و پدید آوردن جهان دیگر بر عهده اوست، (۴۷)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|48|}}<p></P> | |
| − | و اوست که شما را توانگر کرد و سرمایه قابل ذخیره بخشید، (۴۸)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء| 53| 49|}}<p></P> | |
| − | و او پروردگار [ستاره] شِعری است، (۴۹)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|50|}}<p></P>
| |
| − | و اوست که قوم عاد نخستین را هلاک کرد، (۵۰)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|51|}}<p></P>
| |
| − | و [نیز] قوم ثمود را به طوری که [کسی از آنان را] باقی نگذاشت (۵۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|52|}}<p></P > | |
| − | وقوم نوح را پیش تر [هلاک کرد]؛ زیرا آنان ستمکارتر و سرکش تر بودند (۵۲)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|53|}}<p></P> | |
| − | و شهرها [ی قوم لوط] را زیر و رو کرد و به زمین کوبید. (۵۳)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء| 53| 54|}}<p></P> | |
| − | پس [عذاب خدا] آنان را احاطه کرد آن مقدار که احاطه کرد. (۵۴)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|55|}}<p></P>
| |
| − | پس [ای انسان!] در کدام یک از نعمت های پروردگارت تردید می کنی [که آیا از سوی خدا هست یا نیست؟!] (۵۵)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|56|}}<p></P>
| |
| − | این پیامبر [نیز] بیم دهنده ای از [زمره] بیم دهندگان پیشین است. (۵۶)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|57|}}<p></P>
| |
| − | قیامت نزدیک شد. (۵۷)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|58|}}<p></P>
| |
| − | کسی جز خدا برطرف کننده [سختی ها و هول و هراسش] نیست. (۵۸)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|59|}}<p></P>
| |
| − | آیا از این سخن تعجب می کنید؟ (۵۹)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|60|}}<p></P > | |
| − | و [با چنین وضعی که دارید هنوز] می خندید و نمی گریید؟! (۶۰)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|61|}}<p></P>
| |
| − | و همواره سرکشی می کنید و غافلانه به خوشی و خوشگذرانی مشغول هستید؟! (۶۱)<p></p>
| |
| − | {{متن قرآن/در جزء|53|62|}}<p></P>
| |
| − | پس [با این وصف که قیامتی سنگین در پی دارید، بیایید] خدا را سجده کنید و بپرستید. (۶۲)<p></p>
| |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
