Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(جایگزینی صفحه با '{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P> به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای ب...')
(برچسب: جایگزین شد)
 
(۴۸ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن/صفحه و متن71|1|﴿١﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. ما نوح را به سوی قومش فرستادیم که قوم خود را پیش از آنکه عذابی دردناکبه آنان رسد، بیم ده. (۱)<p></p>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|2|﴿٢﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|2|﴿٢﴾}}<p></P>
گفت: ای قوم من! همانا من شما را بیم دهنده ایآشکارم، (۲)<p></p>
+
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|3|﴿٣﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|3|﴿٣﴾}}<p></P>
که خدا را بپرستید و از او پروا کنید و از من اطاعت نمایید، (۳)<p></p>
+
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|4|﴿٤﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|4|﴿٤﴾}}<p></P>
تا خدا گناهانتان را بیامرزد و شما را تا زمانی معین مهلت دهد. اگر آگاهی داشته باشید [توجه خواهید کرد که] بی تردید هنگامی که اجل خدایی فرا رسد، تأخیر نخواهد داشت. (۴)<p></p>
+
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|5|﴿٥﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|5|﴿٥﴾}}<p></P>
گفت: پروردگارا! همانا قوم خود را شب و روز [به آیین توحید] دعوت کردم، (۵)<p></p>
+
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|6|﴿٦﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|6|﴿٦﴾}}<p></P>
ولی دعوت من جز بر فرارشان نیفزود، (۶)<p></p>
+
آتش برافروخته خداست (۶)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|7|﴿٧﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|7|﴿٧﴾}}<p></P>
و من هرگاه آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش هایشان کردند و جامه هایشان را به سر کشیدند و بر انکار خود پافشاری ورزیدند و به شدت تکبّر کردند، (۷)<p></p>
+
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|8|﴿٨﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|8|﴿٨﴾}}<p></P>
آن گاه آنان را آشکارا دعوت کردم، (۸)<p></p>
+
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|9|﴿٩﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|9|﴿٩﴾}}<p></P>
سپس آشکار و پنهان آنان را خواندم. (۹)<p></p>
+
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن71|10|﴿١٠﴾}}<p></p>
 
پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است. (۱۰)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۷۰}}
 
{{قرآن/صفحه و متن71|11|﴿١١﴾}}<p></p>
 
تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد، (۱۱)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|12|﴿١٢﴾}}<p></p>
 
و شما را با اموال و فرزندان یاری کند، و برایتان باغ ها و نهرها قرار دهد، (۱۲)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|13|﴿١٣﴾}}<p></p>
 
شما را چه شده که [ربوبیت خدا را نفی کرده و در نتیجه از بندگی اش دست برداشته و] به عظمت و بزرگی خدا امید ندارید؟ (۱۳)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|14|﴿١٤﴾}}<p></p>
 
در حالی که شما را مرحله به مرحله [خاک، نطفه، علقه، مضغه، گوشت، استخوان و...] آفریده است (۱۴)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|15|﴿١٥﴾}}<p></p>
 
آیا ندانسته اید که خدا هفت آسمان را چگونه بر فراز یکدیگر آفرید؟ (۱۵)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|16|﴿١٦﴾}}<p></p>
 
و ماه را در میان آنها روشنی بخش، و خورشید را چراغ فروزان قرار داد، (۱۶)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|17|﴿١٧﴾}}<p></p>
 
و خدا شما را از زمین [مانند] گیاهی رویانید، (۱۷)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|18|﴿١٨﴾}}<p></p>
 
سپس شما را در آن باز می گرداند و باز به صورتی ویژه بیرون می آورد، (۱۸)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|19|﴿١٩﴾}}<p></p>
 
و خدا زمین را برای شما فرشی گسترده قرار داد، (۱۹)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|20|﴿٢٠﴾}}<p></p>
 
تا از راه ها و جاده های وسیع آن [هر جا که خواستید] بروید؟ (۲۰)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|21|﴿٢١﴾}}<p></p>
 
نوح گفت: پروردگارا! آنان از من نافرمانی کردند و از کسانی [چون سردمداران کفر و متولیان بتخانه] پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان جز خسارت و زیانی بر آنان نیفزود! (۲۱)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|22|﴿٢٢﴾}}<p></p>
 
و [این پیشوایان گمراهی، برای گمراه نگاه داشتن این مردم] نیرنگی بزرگ به کار گرفتند، (۲۲)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|23|﴿٢٣﴾}}<p></p>
 
و گفتند: دست از معبودانتان بر ندارید، و هرگز [بت های] وَدّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر را رها نکنید؛ (۲۳)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|24|﴿٢٤﴾}}<p></p>
 
همانا بسیاری را گمراه کردند. و [پروردگارا!] ستمکاران را جز گمراهی میفزا. (۲۴)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|25|﴿٢٥﴾}}<p></p>
 
[همه آنان] به سبب گناهانشان غرق شدند و بی درنگ در آتشی درآورده شدند که [از آن] در برابر خدا برای خود یاورانی نیافتند، (۲۵)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|26|﴿٢٦﴾}}<p></p>
 
و نوح گفت: پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار (۲۶)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|27|﴿٢٧﴾}}<p></p>
 
که اگر آنان را باقی گذاری، بندگانت را گمراه می کنند و جز نسلی بدکار و ناسپاس زاد و ولد نمی کنند. (۲۷)<p></p>
 
{{قرآن/صفحه و متن71|28|﴿٢٨﴾}}<p></p>
 
پروردگارا! مرا و پدر و مادرم را و هر کس که با ایمان به خانه ام درآید و همه مردان و زنان با ایمان را بیامرز، و ستمکاران را جز هلاکت میفزای. (۲۸)<p></p>
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش برافروخته خداست (۶)

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)