|
|
| (۵۱ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|1|﴿١﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></ P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. به روز قیامت سوگند می خورم، (۱)<p></ p> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|2|﴿٢﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></ P> |
| − | و به نفس سرزنش گر قسم می خورم. (۲)<p></ p> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد. ] (۲)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|3|﴿٣﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></ P> |
| − | آیا انسان گمان می کند که ما هرگز استخوان هایش را جمع نخواهیم کرد؟ (۳)<p></ p> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|4|﴿٤﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></ P> |
| − | چرا در حالی که تواناییم که [خطوط] سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم، (۴)<p></ p> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|5|﴿٥﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></ P> |
| − | [نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان می خواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [از اعتقاد به قیامت که بازدارنده ای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!] (۵)<p></ p> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|6|﴿٦﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></ P> |
| − | [با حالتی آمیخته با تردید] می پرسد: روز قیامت چه وقت است؟ (۶)<p></ p> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|7|﴿٧﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></ P> |
| − | پس هنگامی [ است] که چشم [از سختی و هولناکی آن] خیره شود، (۷)<p></ p> | + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 75|8|﴿٨﴾}}<p></ p> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|8|﴿٨﴾}}<p></ P> |
| − | و ماه تاریک و بی نور گردد، (۸)<p></p>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|9|﴿٩﴾}}<p></p>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></ P> |
| − | و خورشید و ماه به هم جمع شوند. (۹)<p></p>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></ P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|10|﴿١٠﴾}}<p></p>
| |
| − | آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟ (۱۰)<p></p> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|11|﴿١١﴾}}<p></p>
| |
| − | این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد. (۱۱)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|12|﴿١٢﴾}}<p></p>
| |
| − | آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست. (۱۲)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|13|﴿١٣﴾}}<p></p>
| |
| − | آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می کنند. (۱۳)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|14|﴿١٤﴾}}<p></p>
| |
| − | بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست. (۱۴)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|15|﴿١٥﴾}}<p></p>
| |
| − | و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه ها بتراشد ( ۱۵)<p></ p> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|16|﴿١٦﴾}}<p></p> | |
| − | [پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی. (۱۶)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|17|﴿١٧﴾}}<p></p>
| |
| − | بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست، (۱۷)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|18|﴿١٨﴾}}<p></p>
| |
| − | پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن. (۱۸)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|19|﴿١٩﴾}}<p></ p> | |
| − | سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست. (۱۹)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۷۷}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|20|﴿٢٠﴾}}<p></p>
| |
| − | [اینکه می پندارید قیامتی در کار نیست] این چنین نیست، بلکه شما عاشق ایندنیای زودگذر هستید، (۲۰)<p></p> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|21|﴿٢١﴾}}<p></p>
| |
| − | و همواره آخرت را [برای این عشق بی پایه] رها می کنید. (۲۱)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|22|﴿٢٢﴾}}<p></p>
| |
| − | در آن روز چهره هایی شاداب است؛ (۲۲)<p></p> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|23|﴿٢٣﴾}}<p></p>
| |
| − | [با دیده دل] به پروردگارش نظر می کند (۲۳)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|24|﴿٢٤﴾}}<p></p>
| |
| − | و چهره هایی عبوس و درهم کشیده است؛ (۲۴)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|25|﴿٢٥﴾}}<p></p>
| |
| − | چون یقین دارند که در معرض عذابی کمرشکن قرار خواهند گرفت. (۲۵)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|26|﴿٢٦﴾}}<p></p>
| |
| − | این چنین نیست [که می پندارد]، هنگامی که جان به گلوگاه رسد، (۲۶)<p></ p> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|27|﴿٢٧﴾}}<p></p>
| |
| − | و [کسان بیمار] گویند: درمان کننده این بیمار کیست؟ (۲۷)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|28|﴿٢٨﴾}}<p></p>
| |
| − | و [بیمار] یقین می کند [که با رسیدن جان به گلوگاه] زمان جدایی [از دنیا، ثروت، زن و فرزند] فرا رسیده است! (۲۸)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|29|﴿٢٩﴾}}<p></p>
| |
| − | و [از سختی جان کندن] ساق به ساق به هم پیچد؛ (۲۹)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|30|﴿٣٠﴾}}<p></p>
| |
| − | آن روز، روز سوق و مسیر به سوی پروردگار توست. (۳۰)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|31|﴿٣١﴾}}<p></p>
| |
| − | [در آن حال فرشتگان می گویند: این به کام مرگ افتاده] نه [دعوت پیامبر را] باور کرد، و نه نماز خواند؛ (۳۱)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|32|﴿٣٢﴾}}<p></p>
| |
| − | بلکه [در میان اجتماعات] تکذیب کرد و روی گرداند؛ (۳۲)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|33|﴿٣٣﴾}}<p></p>
| |
| − | سپس متکبرانه و خرامان به سوی کسانش رفت. (۳۳)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|34|﴿٣٤﴾}}<p></p>
| |
| − | [و گویند: با این وضعی که داری، عذاب دوزخ] برای تو شایسته تر است، شایسته تر! (۳۴)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|35|﴿٣٥﴾}}<p></p>
| |
| − | باز هم شایسته تر است شایسته تر. (۳۵)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|36|﴿٣٦﴾}}<p></p>
| |
| − | آیا انسان گمان می کند بیهوده و مهمل [و بدون تکلیف و مسؤولیت] رها می شود؟! (۳۶)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|37|﴿٣٧﴾}}<p></p>
| |
| − | آیا نطفه ای از منی که در رحم ریخته می شود نبود؟ (۳۷)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|38|﴿٣٨﴾}}<p></p>
| |
| − | سپس علقه شد و خدا او را آفرید و اندامش را درست و نیکو ساخت، (۳۸)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|39|﴿٣٩﴾}}<p></p>
| |
| − | و از او دو زوج به وجود آورد یکی نر و دیگر ماده، (۳۹)<p></p>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|75|40|﴿٤٠﴾}}<p></p>
| |
| − | آیا چنین نیرومند آگاهی توانا نیست که مردگان را زنده کند؟ (۴۰)
| |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
