|
|
| (۵۷ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
| − | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. درباره چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
| − | از آن خبر بزرگ [ قیامت کبری] (۲)<p></P> | + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [ و ذخیره کرد.] (۲)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
| − | که همواره درباره آن با یکدیگر اختلاف دارند [که واقع می شود یا نه؟] (۳)<p></P> | + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
| − | نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن ] آگاه خواهند شد. (۴)<p></P> | + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|5|﴿٥﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
| − | باز هم نه چنین است [که می پندارند] به زودی [به حتمی بودن وقوع آن ] آگاه خواهند شد. (۵)<p></P> | + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|6|﴿٦﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
| − | آیا زمین را بستر آرامش قرار ندادیم؟ (۶)<p></P> | + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|7|﴿٧﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
| − | و کوه ها را میخ هایی [ برای استواری آن؟] (۷)<p></P> | + | [ آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن| 78|8|﴿٨﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن| 104|8|﴿٨﴾}}<p></P> |
| − | و شما را جفت هایی [به صورت نر و ماده] آفریدیم، (۸)<p></P>
| + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] ( ۸)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|9|﴿٩﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن| 104| 9| ﴿٩﴾}}<p></P> |
| − | و خوابتان را مایه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار دادیم، (۹)<p></P>
| + | [ آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. ( ۹)<p></P> |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و شب راپوششی (۱۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
| − | و روز را وسیله معاش مقرّر کردیم؛ (۱۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
| − | و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهادیم، (۱۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و چراغی روشن و حرارت زا پدید آوردیم، (۱۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و از ابرهای متراکم و باران زا آبی ریزان نازل کردیم (۱۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
| |
| − | تا به وسیله آن دانه و گیاه برویانیم، (۱۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
| − | و باغ هایی از درختان به هم پیچیده و انبوه بیرون آوریم. (۱۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید روز داوری وعده گاه است. (۱۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
| − | روزی که در صور می دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر می آیید، (۱۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
| − | و آسمان گشوده می شود، پس به صورت درهایی درمی آید. (۱۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
| − | و کوه ها را [از جای خود] روان کنند و سرابی شوند! (۲۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید دوزخ کمین گاه است. (۲۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
| − | جایگاه بازگشت برای سرکشان و طاغیان است. (۲۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
| − | روزگاری دراز در آن بمانند. (۲۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
| − | در آنجا نه [آب] خنکی می چشند و نه آشامیدنی [باب طبع] ( ۲۴)<p></P> | |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|25|﴿٢٥﴾}}<p></P> | |
| − | مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه ای [از بدن دوزخیان] (۲۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
| − | پاداشی است مناسب [اعمالشان.] (۲۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
| − | اینان بودند که به [روز] حساب امیدی نداشتند، (۲۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
| − | و آیات ما را به شدت و با همه وجود انکار می کردند (۲۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|29|﴿٢٩﴾}}<p></P> | |
| − | و [ما] همه چیز را [از خوبی و بدی آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ایم. (۲۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
| |
| − | [در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم. (۳۰)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۸۲}}
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
| − | بی تردید برای پرهیزکاران پیروزی و کامیابی است. (۳۱)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
| − | باغ هایی [سرسبز و خرم] و انواع انگورها (۳۲)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
| − | و دخترانی نو رسیده و هم سن (۳۳)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
| − | و جام هایی لبریز [از باده طهور] (۳۴)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
| − | در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند و نه دروغ و تکذیبی. (۳۵)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
| − | [این] پاداشی کافی و به اندازه از سوی پروردگار توست. (۳۶)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
| |
| − | همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، آن مهربانی که هیچ کس را اختیار چون و چرای با او نیست. (۳۷)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
| |
| − | روزی که روح و فرشتگان در یک صف می ایستند و سخن نمی گویند مگر کسی که [خدای] رحمان به او اجازه دهد و سخن حق و درست گوید. (۳۸)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
| |
| − | آن [روز] روز حق است، پس هرکه بخواهد راه بازگشتی به سوی پروردگارش برگزیند؛ (۳۹)<p></P>
| |
| − | {{قرآن/صفحه و متن|78|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
| |
| − | ما شما را از عذابی نزدیک هشدار دادیم، روزی که آدم آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده است بنگرد و کافر گوید: ای کاش من خاک بودم [و موجودی مکلّف آفریده نمی شدم تا چنین روز سختی را ببینم!] (۴۰)<p></P> | |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)
