|
|
(۶۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) |
سطر ۱: |
سطر ۱: |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|1|﴿١﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P> |
− | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر کم فروشان! (۱)<p></P> | + | به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|2|﴿٢﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|2|﴿٢﴾}}<p></P> |
− | آنان که چون از مردم کالایی را با پیمانه و وزنمی ستانند، تمام و کامل می ستانند، (۲)<p></P>
| + | همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|3|﴿٣﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|3|﴿٣﴾}}<p></P> |
− | و چون برای آنان پیمانه و وزن کنند، کم می دهند. (۳)<p></P>
| + | گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|4|﴿٤﴾}}<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|4|﴿٤﴾}}<p></P> |
− | آیا اینان یقین ندارند که حتماً بر انگیخته می شوند؟ (۴)<p></P>
| + | این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|5|﴿٥﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن|104|5|﴿٥﴾}}<p></P> |
− | برای روزی بزرگ، (۵)<p></P>
| + | و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|6|﴿٦﴾}}<p></P>
| + | {{قرآن/صفحه و متن|104|6|﴿٦﴾}}<p></P> |
− | روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پا می ایستند. (۶)<p></P>
| + | آتش برافروخته خداست (۶)<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۸۷}}
| + | {{قرآن/صفحه و متن|104|7|﴿٧﴾}}<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|7|﴿٧﴾}}<p></P>
| + | [آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P> |
− | این چنین نیست که می پندارند [در آن روز] یقیناً پرونده بدکاران در سجّین است. (۷)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|8|﴿٨﴾}}<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|8|﴿٨﴾}}<p></P> | + | آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P> |
− | و تو چه می دانی که سجّین چیست؟ (۸)<p></P> | + | {{قرآن/صفحه و متن|104|9|﴿٩﴾}}<p></P> |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|9|﴿٩﴾}}<p></P> | + | [آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P> |
− | قضا و سرنوشتی حتمی [برای خائنان] است. (۹)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|10|﴿١٠﴾}}<p></P> | |
− | وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (۱۰)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|11|﴿١١﴾}}<p></P>
| |
− | آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند. (۱۱)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
| |
− | و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند، (۱۲)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
| |
− | [که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است. (۱۳)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
| |
− | این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.] (۱۴)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|15|﴿١٥﴾}}<p></P> | |
− | این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. (۱۵)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
| |
− | سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند. (۱۶)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
| |
− | [به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. (۱۷)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
| |
− | این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است (۱۸)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
| |
− | تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
| |
− | قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
| |
− | مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
| |
− | بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
| |
− | بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
| |
− | در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
| |
− | آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
| |
− | مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
| |
− | و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
| |
− | [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند. (۲۸)<p></P> | |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
| |
− | بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند (۲۹)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|30|﴿٣٠﴾}}<p></P> | |
− | و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، (۳۰)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
| |
− | و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، (۳۱)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
| |
− | و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ (۳۲)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
| |
− | و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] (۳۳)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
| |
− | پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. (۳۴)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه جزء| ۵۸۸}}
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
| |
− | بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده] می نگرند (۳۵)<p></P>
| |
− | {{قرآن/صفحه و متن|83|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
| |
− | که آیا کافران را در برابر آنچه همواره انجام می دادند کیفر داده اند؟ (۳۶)<p></P>
| |
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)
الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)
يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ
آتش برافروخته خداست (۶)
الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)
إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)
فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)