آیه 195 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
==متن و ترجمه آیه==
+
==متن آيه==
  
'''«وَ أَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».'''{{محل آیه|محل=2:195}}
+
{{قرآن در قاب|«وَ أَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».|سوره=2|آیه=195}}
 +
 
 +
==ترجمه آیه==
  
 
و در راه خدا [[انفاق]] كنيد و خود را با دست ‌خود به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى ‌دارد.
 
و در راه خدا [[انفاق]] كنيد و خود را با دست ‌خود به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى ‌دارد.

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۰

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«وَ أَنفِقُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

و در راه خدا انفاق كنيد و خود را با دست ‌خود به هلاكت ميفكنيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى ‌دارد.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

زيد بن اسلم نقل نمايد: كه اين آيه درباره قومى نازل شد كه بدون ساز و برگ در جهاد شركت مي‌كردند و در ميان جهاد سربار ديگران مي‌شدند سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]

حذيفه گويد: اين آيه درباره نفقه نازل شده است،[۴] ابو ایوب انصاری نقل نمايد: كه آيه درباره ما انصار نازل شده است زيرا وقتى كه اسلام عزت و قدرت يافت و ياران آن زياد گرديد بعضى به بعضى ديگر پنهانى مى گفتند: اموال ما تباه شده و اگر ما در حفظ اموال خود مى كوشيديم از بين نمي‌رفت سپس اين آيه در رد گفتار ما نازل شده است.[۵]

ابوجبيرة بن ضحاك روايت كند كه انصار كسانى بودند كه تصدق مي‌كردند و از مال و دارائى خود مى بخشيدند. يك سال از اين كار دست كشيده و از بخشش امساك و خوددارى نمودند سپس اين آيه نازل گرديد و نيز نعمان بن بشير نقل كند كه مردان گناه مي‌كردند و سپس با حالت يأس مى گفتند: خداوند ما را نخواهد آمرزيد سپس اين آيه نازل گرديد،[۶] موضوعات فوق را شيخ بزرگوار هم ذكر نموده ولى به عنوان شأن و نزول نياورده است.

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 63.
  3. روض الجنان و كشف الاسرار.
  4. بخارى.
  5. ابوداود و ترمذى و ابن حبان و حاكم.
  6. طبرانى.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها