آیه 75 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن و ترجمه آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 126
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
'''«وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لاَّيُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلاَّ مَادُمْتَ عَلَيْهِ قَآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ».'''{{محل آیه|محل=3:75}}
  
==شأن نزول آيه 75 سوره آل‌عمران==
+
و از اهل كتاب كسى است كه اگر او را بر مال فراوانى امين شمرى آن را به تو برگرداند و از آنان كسى است كه اگر او را بر دينارى امين شمرى آن را به تو نمى پردازد مگر آن كه دايما بر سر وى به پا ايستى اين بدان سبب است كه آنان به پندار خود گفتند: در مورد كسانى كه كتاب آسمانى ندارند بر زيان ما راهى نيست و بر خدا دروغ مى بندند با اين كه خودشان هم مى دانند.
  
'''<I>«وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينارٍ لايُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مادُمْتَ عَلَيْهِ قائِماً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ؛ بعضى از اهل كتاب (مسيحيان) كسانى اند كه اگر امانت (بسيارى) به آن‌ها بدهى آن را (به وقت خود) مسترد دارند و بعضى ديگر از آن‌ها (يهوديان) كسانى اند كه اگر دينارى به امانت دهى رد امانت نكنند مگر اين كه در مطالبه آن ايستادگى نمائى از اين رو گويند براى ما (پيروان [[تورات]]) خوردن مال ديگران (غير اهل تورات) گناه نيست و (در اين گفتار) به خداوند [[دروغ]] مى بندند در حالتى كه مي‌دانند (كه به خدا دروغ نسبت مي‌دهند)».</ref>
+
==نزول==
 +
 
 +
'''محل نزول:'''
 +
 
 +
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 126.</ref>
  
 
عبدالله بن عباس نقل نمايد كه آيه درباره عبدالله بن سلام و منحاص بن عازورا كه برخى او را فيحاص و نيز فنحاص ضبط كرده اند، آمده كه به عبدالله 1200، اوقية طلا به امانت داده شده بوده و هنگام وقت خود آن امانت را اداء كرد و به ابن عازورا يك دينار امانت داده شده بود ولى او خيانت ورزيده بود.<ref> تفاسير كشف الاسرار و مجمع البيان و روض الجنان.</ref>
 
عبدالله بن عباس نقل نمايد كه آيه درباره عبدالله بن سلام و منحاص بن عازورا كه برخى او را فيحاص و نيز فنحاص ضبط كرده اند، آمده كه به عبدالله 1200، اوقية طلا به امانت داده شده بوده و هنگام وقت خود آن امانت را اداء كرد و به ابن عازورا يك دينار امانت داده شده بود ولى او خيانت ورزيده بود.<ref> تفاسير كشف الاسرار و مجمع البيان و روض الجنان.</ref>
سطر ۱۲: سطر ۱۷:
 
بعضى از تفاسير گويند كسانى كه اداء امانت كرده بودند مسيحيان بودند و كسانى كه خيانت در امانت نموده بودند، يهوديان بودند.<ref> تفسير مجمع البيان.</ref> و شيخ بزرگوار ما اين موضوع را ياد نموده ولى به عنوان شأن و نزول نياورده است.
 
بعضى از تفاسير گويند كسانى كه اداء امانت كرده بودند مسيحيان بودند و كسانى كه خيانت در امانت نموده بودند، يهوديان بودند.<ref> تفسير مجمع البيان.</ref> و شيخ بزرگوار ما اين موضوع را ياد نموده ولى به عنوان شأن و نزول نياورده است.
  
==پانویس ==
+
==پانويس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۰

متن و ترجمه آيه

«وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لاَّيُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلاَّ مَادُمْتَ عَلَيْهِ قَآئِمًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ».(مشاهده آیه در مصحف)

و از اهل كتاب كسى است كه اگر او را بر مال فراوانى امين شمرى آن را به تو برگرداند و از آنان كسى است كه اگر او را بر دينارى امين شمرى آن را به تو نمى پردازد مگر آن كه دايما بر سر وى به پا ايستى اين بدان سبب است كه آنان به پندار خود گفتند: در مورد كسانى كه كتاب آسمانى ندارند بر زيان ما راهى نيست و بر خدا دروغ مى بندند با اين كه خودشان هم مى دانند.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

عبدالله بن عباس نقل نمايد كه آيه درباره عبدالله بن سلام و منحاص بن عازورا كه برخى او را فيحاص و نيز فنحاص ضبط كرده اند، آمده كه به عبدالله 1200، اوقية طلا به امانت داده شده بوده و هنگام وقت خود آن امانت را اداء كرد و به ابن عازورا يك دينار امانت داده شده بود ولى او خيانت ورزيده بود.[۳]

بعضى از تفاسير گويند كسانى كه اداء امانت كرده بودند مسيحيان بودند و كسانى كه خيانت در امانت نموده بودند، يهوديان بودند.[۴] و شيخ بزرگوار ما اين موضوع را ياد نموده ولى به عنوان شأن و نزول نياورده است.

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 126.
  3. تفاسير كشف الاسرار و مجمع البيان و روض الجنان.
  4. تفسير مجمع البيان.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها