آیه 273 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن و ترجمه آیه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 100
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
'''«لِلْفُقَرَاء الَّذِينَ أُحصِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَيَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لاَيَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَ مَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ».'''{{محل آیه|محل=2:273}}
  
==شأن نزول آيه 273 سوره بقره==
+
(اين صدقات‌) براى آن (دسته از) نيازمندانى است كه در راه خدا فرومانده‌اند و نمى ‌توانند (براى تأمين هزينه زندگى‌) در زمين سفر كنند. از شدت خويشتن ‌دارى‌، فرد بى‌ اطلاع‌ آنان را توانگر مى ‌پندارد. آن ها را از سيمايشان مى ‌شناسى‌. با اصرار، (چيزى‌) از مردم نمى ‌خواهند و هر مالى (به آنان‌) انفاق كنيد، قطعاً خدا از آن آگاه است‌.
  
'''<I>«لِلْفُقَراءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «لايَسْتَطِيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيماهُمْ لايَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ؛ (صدقات) از براى بيچارگانى است كه در راه خدا از خانمان بازمانده اند و نمى توانند در زمين روزى بدست آورند و ناشناختگان آن‌ها را براى پاكدامنى (و چيزى نخواستن از مردم) بى نياز مي‌دانند و آن‌ها را از چهره شان مى شناسند كه چيزى از مردم به گدائى نمى خواهند و آنچه از چيزهاى خوب ببخشيد همانا خداوند به آن دانا است».</ref>
+
==نزول==
  
«[[شیخ طوسی]]» [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام فرمودند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل گرديده است.<ref> صاحبان كشف الاسرار از عامه و روض الجنان و مجمع البيان از خاصه گويند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل شده چنان كه كلبى نيز از ابن عباس روايت كرده است و صاحب مجمع‌البيان بنا به نقل از امام باقر عليه‌السلام گويد: اينان چهارصد نفر بودند كه در [[مدينه]] جاى داشتند و داراى مكان مخصوصى نبودند و نيز داراى خويشاوند و قبيله اى هم نبودند كه به آن‌ها پناه ببرند و جاى آن‌ها در مساجد بود و در هر جنگى شركت مي‌كردند و مطيع دستورات [[پيامبر اسلام]] مى بودند و خداوند مردم را ترغيب فرمود كه از اينان نگهدارى نمايند.</ref>
+
'''محل نزول:'''
  
==پانویس ==
+
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
<references />
+
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 100.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسی]]» گوید: [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام فرمودند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل گرديده است.<ref> صاحبان كشف الاسرار از عامه و روض الجنان و مجمع البيان از خاصه گويند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل شده چنان كه كلبى نيز از ابن عباس روايت كرده است و صاحب مجمع‌البيان بنا به نقل از امام باقر عليه‌السلام گويد: اينان چهارصد نفر بودند كه در [[مدينه]] جاى داشتند و داراى مكان مخصوصى نبودند و نيز داراى خويشاوند و قبيله اى هم نبودند كه به آن‌ها پناه ببرند و جاى آن‌ها در مساجد بود و در هر جنگى شركت مي‌كردند و مطيع دستورات [[پيامبر اسلام]] مى بودند و خداوند مردم را ترغيب فرمود كه از اينان نگهدارى نمايند.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره بقره]]
 +
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۳۱

متن و ترجمه آیه

«لِلْفُقَرَاء الَّذِينَ أُحصِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَيَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لاَيَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَ مَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ».(مشاهده آیه در مصحف)

(اين صدقات‌) براى آن (دسته از) نيازمندانى است كه در راه خدا فرومانده‌اند و نمى ‌توانند (براى تأمين هزينه زندگى‌) در زمين سفر كنند. از شدت خويشتن ‌دارى‌، فرد بى‌ اطلاع‌ آنان را توانگر مى ‌پندارد. آن ها را از سيمايشان مى ‌شناسى‌. با اصرار، (چيزى‌) از مردم نمى ‌خواهند و هر مالى (به آنان‌) انفاق كنيد، قطعاً خدا از آن آگاه است‌.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: امام محمدباقر عليه‌السلام فرمودند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل گرديده است.[۳]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 100.
  3. صاحبان كشف الاسرار از عامه و روض الجنان و مجمع البيان از خاصه گويند: اين آيه درباره اصحاب صفه نازل شده چنان كه كلبى نيز از ابن عباس روايت كرده است و صاحب مجمع‌البيان بنا به نقل از امام باقر عليه‌السلام گويد: اينان چهارصد نفر بودند كه در مدينه جاى داشتند و داراى مكان مخصوصى نبودند و نيز داراى خويشاوند و قبيله اى هم نبودند كه به آن‌ها پناه ببرند و جاى آن‌ها در مساجد بود و در هر جنگى شركت مي‌كردند و مطيع دستورات پيامبر اسلام مى بودند و خداوند مردم را ترغيب فرمود كه از اينان نگهدارى نمايند.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها