آیه 223 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن و ترجمه آیه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 82
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
'''«نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْاللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ».'''{{محل آیه|محل=2:223}}
  
==شأن نزول آيه 223 سوره بقره==
+
زنان شما كشتزار شما هستند پس از هر جا و هر گونه كه خواهيد به كشتزار خود درآييد و آنها را براى خودتان مقدم داريد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد و مؤمنان را به اين ديدار مژده ده.
  
'''<I>«نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَاتَّقُوااللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِالْمُؤْمِنِينَ؛ زنان كشتزار شما هستند و به هر هنگام خواستيد به اين كشتزار درآئيد (با زنان نزديكى و جماع نمائيد در زناشوئى) و (آنان را) براى خود بخواهيد و از خداوند بترسيد و بدانيد كه با او برخورد خواهيد نمود و گرويدگان را نويد بدهيد».</ref>
+
==نزول==
 +
 
 +
'''محل نزول:'''
 +
 
 +
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 82.</ref>
  
 
«[[شیخ طوسی]]» گويند: اين آيه رد بر يهود است كه معتقد بودند هر كس با زن خود در قبل و فرج او از پشت سر وطى بنمايد، فرزندى كه از او متولد مي‌شود. احول (لوچ) خواهد گرديد و خداوند عقيده آن‌ها را تكذيب نمود. چنان كه ابن عباس و جابر روايت نموده اند و اصحاب ما نيز آن را ذكر نموده اند.<ref> در صحيح بخارى و صحيح مسلم و نيز ابوداود و ترمذى از عامه از جابر اين موضوع را روايت كرده اند و نيز احمد و ترمذى از ابن عباس و همچنين صاحب روض الجنان چنين نقل نمايند كه روزى عمر بن الخطاب نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله! بدادم برس كه نابود شدم. پيامبر فرمود: مگر چه شده است؟ گفت: ديشب با زوجه خود در قبل او از پشت سر نزديكى نمودم. پيامبر چيزى نفرمود: و اين آيه نازل گرديد و نيز طبرى و ابويعلى و ابن مردويه از عامه از طريق زيد بن اسلم او از عطاء بن يسار او از ابوسعيد الخدرى روايت كنند كه مردى با زن خود در دبر او وطى كرد مردم عمل او را زشت شمردند. سپس اين آيه نازل گرديد، چنان كه بخارى از ابن عمر و طبرانى نيز در اوسط از عبدالله بن عمر آن را ذكر نموده اند.</ref>
 
«[[شیخ طوسی]]» گويند: اين آيه رد بر يهود است كه معتقد بودند هر كس با زن خود در قبل و فرج او از پشت سر وطى بنمايد، فرزندى كه از او متولد مي‌شود. احول (لوچ) خواهد گرديد و خداوند عقيده آن‌ها را تكذيب نمود. چنان كه ابن عباس و جابر روايت نموده اند و اصحاب ما نيز آن را ذكر نموده اند.<ref> در صحيح بخارى و صحيح مسلم و نيز ابوداود و ترمذى از عامه از جابر اين موضوع را روايت كرده اند و نيز احمد و ترمذى از ابن عباس و همچنين صاحب روض الجنان چنين نقل نمايند كه روزى عمر بن الخطاب نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله! بدادم برس كه نابود شدم. پيامبر فرمود: مگر چه شده است؟ گفت: ديشب با زوجه خود در قبل او از پشت سر نزديكى نمودم. پيامبر چيزى نفرمود: و اين آيه نازل گرديد و نيز طبرى و ابويعلى و ابن مردويه از عامه از طريق زيد بن اسلم او از عطاء بن يسار او از ابوسعيد الخدرى روايت كنند كه مردى با زن خود در دبر او وطى كرد مردم عمل او را زشت شمردند. سپس اين آيه نازل گرديد، چنان كه بخارى از ابن عمر و طبرانى نيز در اوسط از عبدالله بن عمر آن را ذكر نموده اند.</ref>
سطر ۱۲: سطر ۱۷:
 
حسن بصرى گويد: يهود معتقد بودند كه جماع با زنان در حال ايستاده زشت است خداوند با نزول اين آيه مباح بودن آن را آشكار فرمود به شرط اين كه در فرج زنان باشد.<ref> شيخ بزرگوار ما در تهذيب از احمد بن محمد بن عيسى او از معمر بن خلاد راجع به اين آيه چنين نقل نمايد و گويد: كه به [[امام رضا|امام على بن موسى الرضا]] عليه‌السلام عرض كردم. يابن رسول الله! اهل مدينه وطى در دبر زنان را عيب نمى شمرند و به اين آيه استناد جويند. امام فرمود: يهوديان معتقدند كه اگر با زنان از پشت سر وطى در قبل و فرج نمايند فرزند آنان احول (لوچ) مى گردند. خداوند اين آيه را درباره رد اعتقاد آنان نازل فرمود و منظور آيه وطى در دبر نمى باشد.</ref><ref> ما شرح مفصل اين آيه را از لحاظ احكام فقهى در كتاب حقوق مدنى زوجين خود آورده ايم.</ref>
 
حسن بصرى گويد: يهود معتقد بودند كه جماع با زنان در حال ايستاده زشت است خداوند با نزول اين آيه مباح بودن آن را آشكار فرمود به شرط اين كه در فرج زنان باشد.<ref> شيخ بزرگوار ما در تهذيب از احمد بن محمد بن عيسى او از معمر بن خلاد راجع به اين آيه چنين نقل نمايد و گويد: كه به [[امام رضا|امام على بن موسى الرضا]] عليه‌السلام عرض كردم. يابن رسول الله! اهل مدينه وطى در دبر زنان را عيب نمى شمرند و به اين آيه استناد جويند. امام فرمود: يهوديان معتقدند كه اگر با زنان از پشت سر وطى در قبل و فرج نمايند فرزند آنان احول (لوچ) مى گردند. خداوند اين آيه را درباره رد اعتقاد آنان نازل فرمود و منظور آيه وطى در دبر نمى باشد.</ref><ref> ما شرح مفصل اين آيه را از لحاظ احكام فقهى در كتاب حقوق مدنى زوجين خود آورده ايم.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره بقره]]
 +
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۳

متن و ترجمه آیه

«نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْاللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ».(مشاهده آیه در مصحف)

زنان شما كشتزار شما هستند پس از هر جا و هر گونه كه خواهيد به كشتزار خود درآييد و آنها را براى خودتان مقدم داريد و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد و مؤمنان را به اين ديدار مژده ده.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گويند: اين آيه رد بر يهود است كه معتقد بودند هر كس با زن خود در قبل و فرج او از پشت سر وطى بنمايد، فرزندى كه از او متولد مي‌شود. احول (لوچ) خواهد گرديد و خداوند عقيده آن‌ها را تكذيب نمود. چنان كه ابن عباس و جابر روايت نموده اند و اصحاب ما نيز آن را ذكر نموده اند.[۳]

حسن بصرى گويد: يهود معتقد بودند كه جماع با زنان در حال ايستاده زشت است خداوند با نزول اين آيه مباح بودن آن را آشكار فرمود به شرط اين كه در فرج زنان باشد.[۴][۵]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 82.
  3. در صحيح بخارى و صحيح مسلم و نيز ابوداود و ترمذى از عامه از جابر اين موضوع را روايت كرده اند و نيز احمد و ترمذى از ابن عباس و همچنين صاحب روض الجنان چنين نقل نمايند كه روزى عمر بن الخطاب نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله! بدادم برس كه نابود شدم. پيامبر فرمود: مگر چه شده است؟ گفت: ديشب با زوجه خود در قبل او از پشت سر نزديكى نمودم. پيامبر چيزى نفرمود: و اين آيه نازل گرديد و نيز طبرى و ابويعلى و ابن مردويه از عامه از طريق زيد بن اسلم او از عطاء بن يسار او از ابوسعيد الخدرى روايت كنند كه مردى با زن خود در دبر او وطى كرد مردم عمل او را زشت شمردند. سپس اين آيه نازل گرديد، چنان كه بخارى از ابن عمر و طبرانى نيز در اوسط از عبدالله بن عمر آن را ذكر نموده اند.
  4. شيخ بزرگوار ما در تهذيب از احمد بن محمد بن عيسى او از معمر بن خلاد راجع به اين آيه چنين نقل نمايد و گويد: كه به امام على بن موسى الرضا عليه‌السلام عرض كردم. يابن رسول الله! اهل مدينه وطى در دبر زنان را عيب نمى شمرند و به اين آيه استناد جويند. امام فرمود: يهوديان معتقدند كه اگر با زنان از پشت سر وطى در قبل و فرج نمايند فرزند آنان احول (لوچ) مى گردند. خداوند اين آيه را درباره رد اعتقاد آنان نازل فرمود و منظور آيه وطى در دبر نمى باشد.
  5. ما شرح مفصل اين آيه را از لحاظ احكام فقهى در كتاب حقوق مدنى زوجين خود آورده ايم.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها