آیه 218 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن و ترجمه آیه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 77
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
'''«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أُوْلَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ».'''{{محل آیه|محل=2:218}}
  
==شأن نزول آيه 218 سوره بقره==
+
آنان كه ايمان آورده و كسانى كه هجرت كرده و راه خدا جهاد نموده ‌اند آنان به رحمت ‌خدا اميدوارند خداوند آمرزنده مهربان است.
  
'''<I>«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هاجَرُوا».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَجاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ همانا كسانى كه گرويدند و از ميهن خود دور شدند و در راه خدا به پيكار برخاستند اينان اميدوار به نيكى پروردگار مى باشند و خداوند آمرزنده و مهربان است».</ref>
+
==نزول==
  
«[[شیخ طوسی]]» جندب بن عبدالله و عروة بن الزبير گويند: كه اين آيه درباره عبدالله بن حجش و ياران اوست كه در ماه [[رجب]] به قتال و نبرد برخاسته بودند و واقد التميمى در ميان آن‌ها ابن الحضرمى را كشته بود و عده اى گمان كرده بودند كه اگر اينان از گناه هم سالم باشند اجر و پاداشى از براى آن‌ها نخواهد بود. خداوند اين آيه را نازل فرمود و وعده نيك به آن‌ها داد و خبر داد كه به رحمت خدا بايد اميدوار باشند.<ref> ابن منده از عامه نيز از طريق عثمان بن عطاء از پدرش او از ابن عباس آن را روايت كرده است.</ref>
+
'''محل نزول:'''
  
==پانویس ==
+
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
<references />
+
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 77.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسی]]» گوید: جندب بن عبدالله و عروة بن الزبير گويند: كه اين آيه درباره عبدالله بن حجش و ياران اوست كه در ماه [[رجب]] به قتال و نبرد برخاسته بودند و واقد التميمى در ميان آن‌ها ابن الحضرمى را كشته بود و عده اى گمان كرده بودند كه اگر اينان از گناه هم سالم باشند اجر و پاداشى از براى آن‌ها نخواهد بود. خداوند اين آيه را نازل فرمود و وعده نيك به آن‌ها داد و خبر داد كه به رحمت خدا بايد اميدوار باشند.<ref> ابن منده از عامه نيز از طريق عثمان بن عطاء از پدرش او از ابن عباس آن را روايت كرده است.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پیوندها==
 +
 
 +
* [[سوره بقره]]
 +
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آیات سوره بقره]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۷ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۵۶

متن و ترجمه آیه

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أُوْلَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ».(مشاهده آیه در مصحف)

آنان كه ايمان آورده و كسانى كه هجرت كرده و راه خدا جهاد نموده ‌اند آنان به رحمت ‌خدا اميدوارند خداوند آمرزنده مهربان است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: جندب بن عبدالله و عروة بن الزبير گويند: كه اين آيه درباره عبدالله بن حجش و ياران اوست كه در ماه رجب به قتال و نبرد برخاسته بودند و واقد التميمى در ميان آن‌ها ابن الحضرمى را كشته بود و عده اى گمان كرده بودند كه اگر اينان از گناه هم سالم باشند اجر و پاداشى از براى آن‌ها نخواهد بود. خداوند اين آيه را نازل فرمود و وعده نيك به آن‌ها داد و خبر داد كه به رحمت خدا بايد اميدوار باشند.[۳]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 77.
  3. ابن منده از عامه نيز از طريق عثمان بن عطاء از پدرش او از ابن عباس آن را روايت كرده است.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پیوندها