آیه 25 بقره: تفاوت بین نسخهها
(←نزول) |
|||
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> | ||
− | '''شان نزول:<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 8. </ref> | + | '''شان نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 8. </ref> |
از ابن عباس نقل نمايند كه اين آيه درباره [[امام علی]] بن ابىطالب عليهالسلام و حمزة و جعفر بن ابىطالب و عبيدة بن حارث بن [[عبدالمطلب]] نازل گرديده است.<ref> سيد هاشم بحرانى در تفسير البرهان از خاصه چنين گويد: كه مخالفين اين شأن و نزول را از ابن عباس نقل نموده اند.</ref> | از ابن عباس نقل نمايند كه اين آيه درباره [[امام علی]] بن ابىطالب عليهالسلام و حمزة و جعفر بن ابىطالب و عبيدة بن حارث بن [[عبدالمطلب]] نازل گرديده است.<ref> سيد هاشم بحرانى در تفسير البرهان از خاصه چنين گويد: كه مخالفين اين شأن و نزول را از ابن عباس نقل نموده اند.</ref> |
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۴۸
محتویات
متن و ترجمه آیه
«وَ بَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ».(مشاهده آیه در مصحف)
و كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته انجام دادهاند، مژده ده كه ايشان را باغهايى خواهد بود كه از زير درختان آنها جويها روان است. هرگاه ميوهاى از آن روزى ايشان شود مىگويند اين همان است كه پيش از اين نيز روزى ما بوده و مانند آن نعمتها به ايشان داده شود و در آن جا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آن جا جاودانه بمانند.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شان نزول:[۲]
از ابن عباس نقل نمايند كه اين آيه درباره امام علی بن ابىطالب عليهالسلام و حمزة و جعفر بن ابىطالب و عبيدة بن حارث بن عبدالمطلب نازل گرديده است.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 8.
- ↑ سيد هاشم بحرانى در تفسير البرهان از خاصه چنين گويد: كه مخالفين اين شأن و نزول را از ابن عباس نقل نموده اند.
منابع
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.