|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 14 سوره تغابن]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ».|سوره=64|آیه=14}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | ای کسانی که [[ایمان]] آورده اید، بعضی از زنان و فرزندانتان دشمن شما هستند از آنها حذر کنید و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و گناهشان پوشیده دارید، خدا آمرزنده و مهربان است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» گویند: ابن عباس گوید: این آیه درباره عده اى از مسلمین نازل شده که در [[مکه]] مسلمان شدند و اراده هجرت به [[مدینه]] نمودند ولى زنان و اولاد آنها مانع شده بودند. چنان که عطاء بن یسار گوید که اینان اراده عزت از راه هجرت کردند و زنان و فرزندانشان مانع شدند.
| |
| − | | |
| − | مجاهد گوید: درباره قومى نازل شده که اراده اطاعت از خداوند کردند ولى آنها را مانع گردیده بودند.<ref> ترمذى در صحیح خود و حاکم از ابن عباس روایت کنند که آیه درباره عده اى از اهل [[مکه]] نازل شده بود که مسلمان شدند ولى زنان و فرزندان آنها از آمدنشان به [[مدینه]] مانع شده بودند. وقتى وارد مدینه شدند، مردم آنها را دیدند و سرزنش کردند سپس این قسمت از آیه «وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا» نازل گردید و طبرى صاحب جامع البیان از عطاء بن یسار نقل کند که آیه درباره عوف بن مالک الاشجعى که داراى اهل و اولاد بود، نازل شد که وى را از رفتن به جنگ مانع شده بودند و مى گفتند: ما را به چه کسى مى سپارى؟ و نیز گوید: [[سوره تغابن]] مکیه است مگر پنج آیه آخر سوره که در [[مدینه]] نازل گردیده است.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 815.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره تغابن]]
| |
| − | * [[سوره تغابن/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره تغابن]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
