|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 29 سوره احقاف]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ».|سوره=46|آیه=29}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و گروهی از جن را نزد تو روانه کردیم تا [[قرآن]] را بشنوند چون به حضرتش رسیدند، گفتند: گوش فرادهید چون به پایان آمد، همانند بیم دهندگانی نزد قوم خود بازگشتند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | سبب نزول آیه این است که پیامبر با زید بن حارثه از [[مکه]] به سوى سوق (بازار) عکاظ بیرون رفت و منظورش دعوت مردم به دین اسلام بوده. پس از تبلیغ و دعوت مردم کسى به پیامبر توجه نکرد و دعوت وى را نپذیرفت سپس پیامبر مراجعت نمود تا این که به وادى مجنة رسید، در این وقت پاسى از شب گذشته بود.
| |
| − | | |
| − | پیامبر شروع به خواندن [[قرآن]] نمود. عده اى از جنیان وقتى قرآن را از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله شنیدند با میل فراوان گوش دادند و به یکدیگر سفارش می‌نمودند که ساکت باشند تا از قرآن استفاده نمایند. وقتى که پیامبر از خواندن قرآن فراغت یافت جنیان به سوى قوم خویش رفتند و گفتند: ما از آیات کتاب آسمانى که بعد از موسى نازل شده، استفاده کردیم که علاوه بر تصدیق نمودن [[تورات]] به سوى حق و راه راست نیز هدایت می‌نمود بنابراین باید [[پیامبر اسلام]] صلى اللَه علیه و آله را اجابت نمود و به وى [[ایمان]] آورد لذا نزد رسول خدا آمدند و اسلام اختیار نمودند و سپس علاوه بر این آیه، آیه اول [[سوره جن]] نیز نازل گردید و پیامبر صلى الله علیه و آله على را مأمور فرمود که دستورات اسلامى را به آنان بیاموزد. بالنتیجة عده اى از آن‌ها [[ایمان]] آوردند و عده دیگر نیز به حال کفر باقى ماندند.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref>
| |
| − | | |
| − | ابن ابى شیبه از ابن مسعود روایت کند که جنیان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و پیامبر در بطن نخلة مشغول قرائت قرآن بود. وقتى که آیات قرآن را شنیدند به یکدیگر سفارش سکوت می‌نمودند و اینان نه نفر بودند.<ref> لباب النقول فی اسباب النزول.</ref>
| |
| − | | |
| − | ابن عباس گوید: جنیان مزبور از نصیبین بودند و از رؤوسا و ملوک آن‌ها بشمار مى آمدند و اسامى آن‌ها، حصا، مصا، شاصر، ناصر، افحم، یرد، اینان، زوبعة، عمر بن جابر بوده است و این آیه درباره آنان نازل گردید.<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 714.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره احقاف]]
| |
| − | * [[سوره احقاف/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره احقاف]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
