سید عبدالهادی شیرازی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

مرحوم آيت الله حاج سيد عبد الهادی شيرازی فرزند حجت الاسلام حاج ميرزا اسماعيل یکی از علما و مراجع بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجری است. معظم له فقيهی محقق مجتهدی اصولی و عالم به علم رجال و حديث بود. در سال 1305 در عتبات متولد شد و در طفوليت از فيض پدر مرحوم گرديد. در شهر سامرا منزل ميرزای بزرگ عموی پدرش نشو و نما نمود و از کودکی با مبانی اسلامی آشنا شد. در نوجوانی سالها از حضور حاج ميرزا علی فرزند امام مجدد مدارج علمی و معنوی را پيمود و از سن بيست سالگی رهسپار نجف اشرف گرديد و سالها از کرسی درس پر برکت آخوند خراسانی، علامه یزدی، آقا شريعت اصفهانی و در سامرا از محضر حاج ميرزا محمد تقی شيرازی استفاده می نمود وخود به مراتب علمی و عملی و اخلاقی ارتقاء یافت.

مرحوم آيت الله شيرازی حدود سی سال در رأس اساتيد بزرگ حوزه نجف معاصر با مرحوم آيت الله اصفهانی بود که پس از فوت وی در جمله مراجع و علمای بزرگ قرار داشت و بعد از وفات مرحوم آيت الله بروجردی زعامت ومرجعيت شيعيان جهان و تصدی حوزه چندين ساله نجف به معظم له منتهی شد.

مرحوم آيت الله شيرازی رسائلی در فروع و عبادات و کتابی به نام دار السلام و رساله برای عمل مقلدين خويش به رشته تحرير برد و در سال 1369 جهت معالجه چشم سفری به ايران نمود که مورد استقبال علما و مراجع قرار گرفت و بعد از یک عمل جراحی مجددا به نجف اشرف مراجعت نمود. معظم له در اواخر عمر به علت مطالعه و تحقيق زياد متأسفانه بينائی خود را از دست داد و بعد از سالها تحقيقات علمی و خدمت به اسلام و مسلمين سرانجام در دهم صفر سال 1382 چند ماه بعد از فوت مرحوم آيت الله بروجردی جهان فانی را وداع نمود.

منبع:سايت شعائر