آیه 73 اسراء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پیوندها)
جز (تغییرمسیر به آیه 73 سوره اسراء)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آیه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 73 سوره اسراء]]
 
 
{{قرآن در قاب|«وَإِن كَادُواْ لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ لِتفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ وَإِذًا لاَّتَّخَذُوكَ خَلِيلاً».|سوره=17|آیه=73}}
 
 
 
==ترجمه==
 
 
 
نزدیک بود تو را از آنچه بر تو [[وحی]] کرده بودیم منحرف سازند تا چیز دیگری جز آن را به [[دروغ]] به ما نسبت کنی، آنگاه با تو دوستی کنند.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
درباره نزول آیه اقوالى ذکر نموده اند: اول سعید بن جبیر گوید: [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله در خانه کعبه استلام حجرالاسود می‌فرمود. مشرکین [[مکه]] او را مانع شدند و گفتند: از تو دست برنداریم تا اصنام و بت هاى ما را نیز استلام نمائى بر دل رسول خدا صلی الله علیه و آله گذشت که اگر بت هاى آن‌ها را استلام کند و دلش مطمئن به [[ایمان]] به خدا باشد باکى نخواهد بود زیرا به این وسیله از [[عبادت]] استلام هم باز نخواهد ماند سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفاسیر روض الجنان و مجمع البیان و ابوالشیخ.</ref>
 
 
 
دوم قتادة گوید: قریش شبى با پیامبر خلوت کردند و به او گفتند: تو سید و بزرگ ما مى باشید و او را تعظیم و تکریم نمودند و خواستند بدین وسیله او را بفریبند که با آن‌ها مماشات کند تا به بعضى از مرادهاى خویش برسند سپس این آیه نازل شد<ref> تفاسیر مجمع البیان و روض الجنان.</ref> و نیز از طریق اسحق از محمد بن ابى‌محمد او از عکرمة او از ابن عباس نقل کند که قریش مزبور امیة بن خلف و ابوجهل بن هشام و عده اى دیگر از رجال آن‌ها بوده اند.<ref> تفاسیر ابن مردویه و ابن ابى حاتم.</ref>
 
 
 
سوم، عبداللّه بن عباس گوید طائفه ثقیف نزد پیامبر آمدند و گفتند: یا محمد سه کار را از براى ما انجام بده تا به تو ایمان بیاوریم پیامبر فرمود آن سه کار چیست؟ گفتند: اول، این که در [[نماز]] خود رکوع و سجود را کنار بگذاریم، دوم این که بت هاى خود را نشکنیم. سوم این که ما را واگذارى که یک سال به بت هاى لات و عزّى خود برسیم.
 
 
 
پیامبر فرمود: اما در مورد درخواست اول شما باید بدانید نمازى که در آن رکوع و سجود نباشد خیرى در آن وجود نخواهد داشت و اما در مورد درخواست سوم شما راجع بپرداختن شما به لات و عزّى نیز درست نخواهد بود ولى درخواست دوم شما که عبارت از نشکستن بت ها بدست خودتان است ممکن است برآورده شود و نیز خواسته بودند که نسبت به سائر طوائف عرب در نزد پیامبر مشخص شوند و داراى امتیازى هم باشند و نیز می‌خواستند که امتیاز و مشخص بودن مزبور از ناحیه خداى محمد اعلام گردد.
 
 
 
[[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله آن‌ها را رها کرد و آب خواست و [[وضو]] ساخت، سپس گفتند: یا محمد اکنون ما را مهلت بده تا براى بت هاى خود هدیه اى بسازیم سپس به تو ایمان بیاوریم. پیامبر در فکر فرو رفت و در صدد شد که این مهلت را به آن‌ها بدهد، خداى متعال این آیه را نازل نمود.<ref> تفاسیر روض الجنان و مجمع البیان.</ref>
 
 
 
و نیز روایت کنند که پیامبر بت ها را از مسجد بیرون برد و از قریش خواست که بت هاى خود را ترک کرده و آن را بشکنند<ref> تفسیر عیاشى.</ref> شیخ بزرگوار ما در تفسیر خود بدون عنوان شأن و نزول اشاره اى بدان نموده سپس گوید پیامبر بعد از نزول این آیه فرمود: اللّهمّ لاتکلنى الى نفسى طرفة عین؛ خدایا مرا به خودم واگذار مکن حتى به اندازه یک چشم فروبستن یا به مقدار یک چشم به هم زدن.
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 506.
 
 
 
==پیوندها==
 
* [[سوره اسراء]]
 
* [[سوره اسراء/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
{{قرآن}}
 
 
 
[[رده:آیات سوره اسراء]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۴۷

تغییرمسیر به: