|
|
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آيه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 120 سوره انعام]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَ ذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَ بَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُواْ يَقْتَرِفُونَ».|سوره=6|آیه=120}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | و [[گناه]] آشكار و پنهان را رها كنيد زيرا كسانى كه مرتكب گناه مىشوند بزودى در برابر آنچه بدست مىآوردند كيفر خواهند يافت.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول:'''
| |
| − | | |
| − | این آیه در [[مکه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 4، ص 421.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول آیات 119، 120 و 121:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 348.</ref>
| |
| − | | |
| − | از ابن عباس نقل نمایند كه عدهاى نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند: یا رسول الله آیا حیوانى را كه خودمان مىكشیم، بخوریم ولى حیواناتى را كه خدا بكشد، نخوریم سپس آیه 118 با این آیات نازل گردید.<ref> صحیح ترمذى و سنن ابوداود.</ref>
| |
| − | | |
| − | و نیز از ابن عباس نقل شده كه [[قریش]] را تحریك كرده بودند كه با محمد به مخاصمه و دشمنى برخاسته و به او بگویند: آیا حیوانى كه با كارد ذبح نمائى [[حلال]] است ولى حیوانى را كه خداوند ذبح نموده و مرده و میته باشد، حرام خواهد بود؟<ref> معجم طبرانى.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
| |
| − | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره انعام]]
| |
| − | * [[سوره انعام/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره انعام]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
