|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 127 سوره نساء]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 249
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 127 سوره نساء==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَ يَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّساءِ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ فِي يَتامَى النِّساءِ اللَّاتِي لاتُؤْتُونَهُنَّ ما كُتِبَ لَهُنَّ وَ تَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدانِ وَ أَنْ تَقُومُوا لِلْيَتامى بِالْقِسْطِ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِهِ عَلِيماً؛ درباره زنان از تو (اى پيامبر) پاسخ و فتوى مي‌خواهند. بگو: كه خداوند به شما درباره آن پاسخ مى دهد و آنچه در كتاب ([[قرآن]]) بر شما خوانده شده، درباره دختران بى‌پدرى كه به ايشان آنچه را كه بايسته آن‌هاست، نمي‌دهيد و مي‌خواهيد با آن‌ها زناشوئى نمائيد. (و نيز) درباره فرزندان ناتوان پاسخ (و دستور) مي‌دهد كه براى بى‌پدران به دادگرى رفتار كنيد و آنچه از كار خوب انجام بدهيد، خداوند به آن دانا است».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» عده اى گويند: مردى دختر يتيمى را سرپرستى مي‌كرد كه داراى مال بود و در عين حال متمايل به ازدواج با وى نبود. لذا او را در خانه خود به طمع مال وى محبوس مي‌داشت به خيال اين كه او بميرد و صاحب مال او بشود، اين آيه نازل شد.
| |
| − | | |
| − | چنان كه عائشه و قتادة و سدى و ابومالك و ابراهيم گفته اند، سدى گويد: جابر بن عبدالله انصارى دخترعموى كورى داشت كه از پدرش مالى به ارث برده بود و جابر متمايل به نكاح با او نبود و او را به عقد كسى هم درنمى آورد. از ترس اين كه شوهرش براى بعد صاحب اموال او بشود. از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله در اين باره سؤال كردند اين آية نازل گرديد.<ref> در تفسير على بن ابراهيم بنا به روايت ابوالجارود از [[امام باقر]] عليه‌السلام چنين آمده كه از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله درباره ميراث زنان سؤال شده بود. خداوند موضوع سهميه ربع و ثمن آنان را در ارث بيان فرمود: چنان كه طبرسى صاحب مجمع البيان از امام باقر علیه‌السلام درباره اين قسمت از آيه «ما كُتِبَ لَهُنَّ» چنين ذكر نموده كه امام فرمود: منظور از آيه، ما كتب لهنّ من الميراث، مى باشد.</ref><ref> در تفسير ابن ابى‌حاتم نيز از سدى اين موضوع نقل شده است و قاضى اسماعيل در كتاب احكام القرآن از طريق عبدالملك بن محمد بن حزم روايت كند كه كه عمرة دختر حزام زوجه سعد بن الربيع بود سعد در [[غزوه احد]] كشته شد و يك دختر از او باقى ماند. زوجه سعد نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله آمد و طلب ارث دختر خود را نمود و اين آية نازل گرديد، چنان كه در ضمن شأن و نزول آيه 11 همين سوره نيز آمده است.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
