آیه 186 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (آیه 186 بقره را به آیه ۱۸۶ بقره منتقل کرد)
جز (تغییرمسیر به آیه 186 سوره بقره)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==متن آيه==
+
#تغییرمسیر[[آیه 186 سوره بقره]]
 
 
{{قرآن در قاب|«وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ».|سوره=2|آیه=186}}
 
 
 
==ترجمه آیه==
 
 
 
و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند. بگو: من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند، اجابت مى ‌كنم پس آنان بايد فرمان مرا گردن نهند و به من [[ايمان]] آورند باشد كه راه يابند.
 
 
 
==نزول==
 
 
 
'''محل نزول:'''
 
 
 
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
 
 
 
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 55.</ref>
 
 
 
«[[شیخ طوسی]]» گوید: از حسن بصرى روايت شده كه شخصى از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله سؤال كرد: آيا خداوند به ما نزديك است كه با او مناجات و راز و نياز كنيم يا دور است؟ سپس اين آيه در جواب او نازل گرديد.<ref> در تفاسير طبرى و ابن ابى‌حاتم و ابن مردويه و ابوالشيخ از طرق مختلفه چنين روايت شده كه مردى اعرابى نزد پيامبر آمده و اين پرسش را نموده است.</ref>
 
 
 
قتاده گويد: اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه از پيامبر سؤال كرده بودند كه با چه كيفيت خداى خود را بخوانند؟<ref> در تفسير عبدالرزاق از حسن بصرى نقل شده كه اصحاب [[رسول خدا]] از وى سؤال كردند و گفتند: خداى ما كجا است؟ سپس اين آيه نازل گرديد.</ref><ref> ابن عساكر از علماى عامه از [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام روايت كند كه از قول پيامبر فرمود: از دعاكردن عاجز نباشيد زيرا خداوند بر من آيه «ادعونى استجب لكم» را نازل فرمود سپس مردى از پيامبر سؤال كرد و گفت: آيا خداوند دعاى ما را مى شنود؟ و اگر مى شنود به چه كيفيت مى شنود سپس اين آيه نازل گرديد.</ref><ref> در تفسير طبرى از عطاء بن ابى رباح روايت شده كه وقتى كه آيه «وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» نازل گرديد، گفتند: ما نمي‌دانيم در كدام وقت خداى خود را بخوانيم سپس اين آيه نزول يافت.</ref>
 
 
 
==پانویس==
 
 
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
 
 
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
 
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
 
* فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 
 
 
==پیوندها==
 
 
 
* [[سوره بقره]]
 
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۴۶

تغییرمسیر به: