|
|
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آيه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 143 سوره بقره]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَ مَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ إِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللّهُ وَ مَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ».|سوره=2|آیه=143}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | و بدين گونه شما را امتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد و قبله‌‌اى را كه چندى بر آن بودى مقرر نكرديم جز براى آن كه كسى را كه از پيامبر پيروى مى‌‌كند از آن كس كه از عقيده خود برمى‌‌گردد، بازشناسيم. هر چند اين كار جز بر كسانى كه خدا هدايت‌شان كرده، سخت گران بود و خدا بر آن نبود كه [[ايمان]] شما را ضايع گرداند زيرا خدا نسبت به مردم دلسوز و مهربان است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول:'''
| |
| − | | |
| − | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 41.</ref>
| |
| − | | |
| − | جماعتى از يهوديان به معاذ بن جبل گفته بودند: ما امت عدل و قوم وسط هستيم و قبله ما قبله [[پيامبران]] است و محمد هم مي‌داند ولى حسد او را رها نمى كند. معاذ در جواب گفت: دين ما بر حق است و ما امت عدل مى باشيم سپس خداى تعالى اين آيه را بر رسول خود فرستاد،<ref> تفسير روض الجنان يا روح الجنان از خاصه.</ref> و نيز بايد دانست كه منظور از «لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ» ائمه طاهرين مى باشند.
| |
| − | | |
| − | چنان كه عمر بن حنظلة از [[امام صادق|امام جعفرصادق]] علیه‌السلام روايت نموده است،<ref> تفسير روض الجنان و تفسير برهان از خاصه.</ref> و درباره اين قسمت از آيه «وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمانَكُمْ» هم وقتى كه قبله به طرف خانه كعبه برگردانيده شد.
| |
| − | | |
| − | يهوديان گفتند: اگر قبله بودن خانه كعبه حق باشد كسانى كه به طرف بيت‌المقدس [[نماز]] گذاردند. به ضلالت و گمراهى بوده اند سپس اين آيه نازل گرديد و فرمود كسانى كه به طرف بيت‌المقدس نماز خوانده اند. خداوند [[ایمان]] و [[نماز]] آن‌ها را ضايع و تباه نمي‌كند چون كسانى از مسلمين مانند اسعد بن زرارة و [[براء بن معرور]] بوده اند كه به طرف بيت‌المقدس نماز خوانده و سپس وفات يافته اند و مراد از ايمان در اين آيه نماز است.<ref> تفسير كشف الاسرار و صحيح بخارى و صحيح مسلم از عامه و تفسير روض الجنان از خاصه.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
| |
| − | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره بقره]]
| |
| − | * [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره بقره]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
