|
|
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 26 سوره بقره]] |
| − | | |
| − | | |
| − | __TOc__
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول''' :مدینه <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==متن و ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | '''«إِنَّ اللَّهَ لايَسْتَحْيِي أَنْ يَضْرِبَ مَثَلًا ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ ماذا أَرادَاللَّهُ بِهذا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَ يَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ».
| |
| − | | |
| − | خداوند را باكى نيست از اين كه به پشه يا بالاتر از آن مثل بزند آنهائي كه گرويدهاند ميدانند كه مثل مزبور حقيقتى است از سوى پروردگار. آنها و كسانى كه كافر گشتهاند، مىگويند: خداوند از گفتن اين مثل چه چيزى را خواسته است، گمراه ميكند به آن مثل بسيارى را و راهنمائى مينمايد بسيارى را و گمراه نمىكند به آن مثل مگر گناهكاران را.
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول==
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» از ابن عباس و ابن مسعود<ref> ابوعبدالرحمن عبدالله بن مسعود بن غافل هذلى مادرش امعبد دختر عبود بوده از صحابه معروف [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله است. از حيث بدن ضعيف الجثة و كوتاه قد بوده و افتخار خدمتگذارى پيامبر را داشته است در سال 32 هجرى در سن شصت و اندى در [[مدينه]] وفات يافت و طبق وصيت خودش وى را شبانه در بقيع مدفون ساختند و در تفسير مورد ثقه و اطمينان است و شيخ بزرگوار او را از ثقات مفسرين شمرده است.</ref> چنين روايت كنند: وقتى كه خداوند به ذكر دو مثل طى آيات: 17 «مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً» و 19 «أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ» از براى منافقين آورد، آنان گفتند: خداوند بالاتر از آنست كه به ذكر مثل متوسل شود سپس اين آيه نازل گرديده، عقيده ابن عباس در اين باره بسيار نيكو است زيرا به آيات قبل مربوط بوده و بسيار بجا و مناسب است.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | | |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 8.
| |
| − | | |
| − | طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
| |
