عبدالله بن ابی یعفور: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (عبدالله بن ابى يعفور را به عبدالله بن ابی یعفور منتقل کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| سطر ۱۰: | سطر ۹: | ||
و بالجمله؛ در ايام حضرت صادق عليه السلام، در سال طاعون وفات كرد و بعد از فوت او حضرت صادق عليه السلام براى مفضل بن عمر مرقومه‌اى نوشته كه تمام آن ثناء و ترضيه است بر ابن ابى يعفور به كلماتى كه دلالت دارد بر جلالت شأن او به مرتبه‌اى كه عقل حيرت مى‌كند، از جمله آن كلمات شريفه اين است: «وَقُبِضَ صَلَواتِ اللّهِ عَلى رُوحِهِ مَحْمُودَ الاَثَرِ مَشْكُورَ السَّعْىِ مَغْفُورا لَهُ مَرْحُوما بِرضَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اِمامِهِ عَنْهُ فُبِولادَتى مِنْ رَسُولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله و سلم ما كانَ فِى عَصِرِنا اَحَدٌ اَطْوَعَ للّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاِمامِهِ مِنْهُ فَماَ زالَ كَذلِكَ حَتّى قَبْضَهُ اللّهُ اِلَيْهِ بِرَحْمَتِهِ وَ صَيِّرَهُ اِلى جَنَّتِهِ الخ».<ref> رجال كشى، 2/518.</ref> | و بالجمله؛ در ايام حضرت صادق عليه السلام، در سال طاعون وفات كرد و بعد از فوت او حضرت صادق عليه السلام براى مفضل بن عمر مرقومه‌اى نوشته كه تمام آن ثناء و ترضيه است بر ابن ابى يعفور به كلماتى كه دلالت دارد بر جلالت شأن او به مرتبه‌اى كه عقل حيرت مى‌كند، از جمله آن كلمات شريفه اين است: «وَقُبِضَ صَلَواتِ اللّهِ عَلى رُوحِهِ مَحْمُودَ الاَثَرِ مَشْكُورَ السَّعْىِ مَغْفُورا لَهُ مَرْحُوما بِرضَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اِمامِهِ عَنْهُ فُبِولادَتى مِنْ رَسُولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله و سلم ما كانَ فِى عَصِرِنا اَحَدٌ اَطْوَعَ للّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاِمامِهِ مِنْهُ فَماَ زالَ كَذلِكَ حَتّى قَبْضَهُ اللّهُ اِلَيْهِ بِرَحْمَتِهِ وَ صَيِّرَهُ اِلى جَنَّتِهِ الخ».<ref> رجال كشى، 2/518.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
<references /> | <references /> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت صادق عليه السلام | حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت صادق عليه السلام | ||
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | [[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | ||
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۳۷
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
ثقه و بسيار جليل القدر است در اصحاب ائمه و از حواريين صادقين عليهماالسلام بشمار مى‌رفت و بسيار محبوب حضرت امام صادق عليه السلام بوده و حضرت از او رضايت داشته، چون در مقام اطاعت و امتثال امر آن جناب و قبول قول آن حضرت خيلى ثابت قدم بوده. چنان كه روايت است كه وقتى به آن حضرت عرض كرد به خدا سوگند! اگر شما انارى را دو نصف كنى و بگويى كه اين نصف حرام است و اين نصف حلال، من شهادت مى‌دهم آن چه را كه گفتى حلال، حلال است و آنچه را كه گفتى حرام، حرام است! حضرت دو مرتبه فرمود: خدا رحمت كند تو را.[۱]
و روايت است كه آن حضرت فرمود: من نيافتم احدى را كه قبول كند وصيت مرا و اطاعت كند امر مرا مگر عبدالله بن ابى يعفور.[۲] و او همان است كه دين خود را بر حضرت صادق عليه السلام عرضه كرده.[۳] و همان كس است آن حضرت بر او سلام فرستاده و وصيت كرده او را به صدق حديث و اداى امانت.[۴]
و بالجمله؛ در ايام حضرت صادق عليه السلام، در سال طاعون وفات كرد و بعد از فوت او حضرت صادق عليه السلام براى مفضل بن عمر مرقومه‌اى نوشته كه تمام آن ثناء و ترضيه است بر ابن ابى يعفور به كلماتى كه دلالت دارد بر جلالت شأن او به مرتبه‌اى كه عقل حيرت مى‌كند، از جمله آن كلمات شريفه اين است: «وَقُبِضَ صَلَواتِ اللّهِ عَلى رُوحِهِ مَحْمُودَ الاَثَرِ مَشْكُورَ السَّعْىِ مَغْفُورا لَهُ مَرْحُوما بِرضَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اِمامِهِ عَنْهُ فُبِولادَتى مِنْ رَسُولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله و سلم ما كانَ فِى عَصِرِنا اَحَدٌ اَطْوَعَ للّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاِمامِهِ مِنْهُ فَماَ زالَ كَذلِكَ حَتّى قَبْضَهُ اللّهُ اِلَيْهِ بِرَحْمَتِهِ وَ صَيِّرَهُ اِلى جَنَّتِهِ الخ».[۵]
پانویس
منابع
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت صادق عليه السلام
