اعتصاب غذا: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '-------- '''اعتصاب غذا:''' نخوردن غذا جهت اعتراض. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته ...' ایجاد کرد) |
جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
'''اعتصاب غذا:''' | '''اعتصاب غذا:''' | ||
| سطر ۷: | سطر ۵: | ||
از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است. | از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است. | ||
| − | اعتصاب غذا | + | اعتصاب غذا جایز است و نمى‌توان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شدید برسد یا شخص در معرض [[مرگ]] قرار گیرد. در این صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر دیگران واجب است غذا در اختیار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند. |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۳: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
| − | جمعى از پژوهشگران | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 565 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۴۱
اعتصاب غذا:
نخوردن غذا جهت اعتراض.
از آن در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.
اعتصاب غذا جایز است و نمى‌توان كسى را به خوردن غذا مجبور كرد، مگر نخوردن به حد ضرر شدید برسد یا شخص در معرض مرگ قرار گیرد. در این صورت، ادامه اعتصاب حرام و بر دیگران واجب است غذا در اختیار او قرار دهند و در صورت اصرار بر اعتصاب، او را به خوردن مجبور كنند.
پانویس
(1). صراط النجاة، 2/557-558؛ جواهرالكلام 36/432 و القواعد والفوائد 1/357.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 565
