حدیث مقطوع‌

---

حديث مقطوع:

از اقسام خبر واحد.

عنوان ياد شده از اصطلاحات علم درايه است.

حديثى را مقطوع گويند كه بعض راويان آن ناشناخته باشند يا اتصال اسناد آن به معصوم عليه‌السلام معلوم نباشد. در اصطلاح عامه حديث مقطوع به هر حديثى كه بيانگر گفتار يا كردار تابعين (تابعى) باشد، اطلاق مى‌شود.

در كلمات فقها، حديث مقطوع گاه مرادف حديث منقطع به معناى اخص (حديث منقطع) آمده است.

حديث مقطوع به معناى نامعلوم بودن اتصال اسناد آن به معصوم عليه‌السلام و نيز به معناى مصطلح نزد عامه اعتبار ندارد. حديث مقطوع به معناى ناشناخته بودن بعض راويان آن در صورت اتصال به معصوم عليه‌السلام مصداق حديث ضعيف مى‌باشد.

پانویس

منابع

جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 276‌.