شکنجه و آزار مسلمانان در مکه

پس از آنکه اشراف مشرک قریش دیدند، نمی توانند به هیچ صورتی جلوی نشر اسلام را بگیرند و با توجه به حامیان رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) قادر به آسیب رساندن به ایشان نیستند، شروع به آزار و اذیت تازه مسلمانان کردند. هر قبیله مسؤولیت آزار و اذیت مسلمانان خود را به عهده گرفت و آنان که هیچ قبیله یا عشیره ای یا حامی نداشتند،مجبور به تحمل انواع آزار و اذیت ها شدند.این شکنجه ها به این صورت بود که مشرکان، مسلمانانی که از طبقه اشراف و بزرگان مکه بودند،تهدید به خوار کردن ، متهم کردن به حماقت و سفاهت و به صورت محدود شکنجه های بدنی ؛ ثروتمندان را متهم به کسادی تجارت و از بین بردن اموالشان و ضعیفان را آنقدر می زدند و تشنگی و گرسنگی می دادند که توان نشستن نداشتند.

شکنجه اصحاب رسول خدا

فشار مشركين بافرادى كه مسلمان شده بودند زياد شد و افراد قبائل مأمور شدند هر كدام ميان قبيله خود هر كس را كه بدين اسلام درآمده بيازارند و زجر دهند تا از اين دين دست باز دارند از اين رو حبس و شكنجه افراد مسلمان شروع شد، انواع زجرها را نسبت بدانان روا مي داشتند، برخى را مي زدند، گروهى را بگرسنگى مي آزردند جمعى را هنگام داغ شدن ريگهاى مكه برهنه كرده و روى آن ريگهاى تفتيده مى‌ خواباندند و بدين وسيله آنقدر شكنجه مي دادند تا از دين خود دست بردارد، در اين ميان برخى بواسطه كثرت صدمات وارده از دين خود بيزارى مى ‌جست و بعضى هم استقامت مي ورزيدند و هر گونه آزارى را بر خود هموار كرده ولى دست از دين خود بر نمي داشتند.