خاکی شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} وى يكى از دراويش و شعراء است. == معرفی شاعر خاکی شیرازی == ه...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
 
 
وى يكى از دراويش و شعراء است.
 
وى يكى از دراويش و شعراء است.
  
== معرفی شاعر خاکی شیرازی ==
+
==معرفی شاعر خاکی شیرازی==
 +
 
 +
هدايت در «رياض العارفين» شرح حال او را چنين مى آورد: اسم او ميرزا امين، فقيرى است دردمند و سالكى است دل نژند، پيوسته در زحمت و ابتلاء مبتلى و گرفتار و از ملامت و شناعت منكرين در آزار، رنجهاى بيشمار كشيده و مجاهدات بسيار ديده، در كنج قناعت آرميده در ايام شباب سياحت فارس و [[عراق]] و عراق عجم نموده و مدتها در عتبات زائر بوده اگرچه بسيارى از مشايخ معاصرين را دريافته، اما در وادى اخلاص و ارادت محب على شاه چشتى شتافته از ميامن خدمت او به مقاصد اصلى كامياب آمده چندى در قلمرو على تنكر توقف داشته و جمعى همت بر ارادتش گماشته طريقه سلسله چشتيه دريافتند.
 +
 
 +
اكنون در خارج شيراز در بقعه هفت تنان زاويه و خانقاهى دارند و احباء صحبت ايشان را غنيمت مى شمارند. صحبتش مكرر دست داده اشعار خوب دارند، اكنون جز اين ابيات حاضر نيست:
  
هدايت در «رياض العارفين» شرح حال او را چنين مى آورد: اسم او ميرزا امين، فقيرى است دردمند و سالكى است دل نژند، پيوسته در زحمت و ابتلاء مبتلى و گرفتار و از ملامت و شناعت منكرين در آزار، رنجهاى بيشمار كشيده و مجاهدات بسيار ديده، در كنج قناعت آرميده، در ايام شباب سياحت فارس و عراق و عراق عجم نموده و مدتها در عتبات زائر بوده اگرچه بسيارى از مشايخ معاصرين را دريافته، اما در وادى اخلاص و ارادت محب على شاه چشتى شتافته از ميامن خدمت او بمقاصد اصلى كامياب آمده چندى در قلمرو على تنكر توقف داشته و جمعى همت بر ارادتش گماشته طريقه سلسله چشتيه دريافتند. اكنون در خارج شيراز در بقعه هفت تنان زاويه و خانقاهى دارند و احباء صحبت ايشان را غنيمت مى شمارند. صحبتش مكرر دست داده اشعار خوب دارند اكنون جز اين ابيات حاضر نيست:
 
 
{{بیت|اى دل اگر دمى ز خودى با خدا شدى|از پاى تا بسر همه نور و ضيا شدى}}
 
{{بیت|اى دل اگر دمى ز خودى با خدا شدى|از پاى تا بسر همه نور و ضيا شدى}}
{{بیت|گفتى كز اختلاف جهان نيستم| خلاص هستت خلاص گر بخلافش رضا شدى}}
+
{{بیت|گفتى كز اختلاف جهان نيستم|خلاص هستت خلاص گر بخلافش رضا شدى}}
{{بیت|يا بى فراغتى ز ستمهاى نفس |اگربا سالكان راه خدا آشنا شدى}}
+
{{بیت|يا بى فراغتى ز ستمهاى نفس|اگر با سالكان راه خدا آشنا شدى}}
 +
 
 
و نيز او را اين رباعى است:
 
و نيز او را اين رباعى است:
 +
 
{{بیت|چندى پى علم و مذهب و كيش شدم |يك چند دگر طالب درويش شدم}}
 
{{بیت|چندى پى علم و مذهب و كيش شدم |يك چند دگر طالب درويش شدم}}
{{بیت|ديدم كه دل است مبدء هر فيضى |برگشتم و طالب دل خويش شدم}}
+
{{بیت|ديدم كه دل است مبدء هر فيضى |برگشتم و طالب دل خويش شدم<ref>رياض العارفين، چاپ اول: 258.</ref><ref>هدايت در مجمع الفصحاء صفحه 108 جلد دوم چاپ اول نيز از او ياد مى كند.</ref>}}
<ref> رياض العارفين چاپ اول : 258 </ref>
 
<ref> هدايت در مجمع الفصحاء صفحه 108 جلد دوم چاپ اول نيز از او ياد مى كند. </ref>
 
  
==پانویس ==  
+
==پانویس==  
<references />
+
<references/>
  
== منبع ==
+
==منابع==
*سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.  
+
* سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
  
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۵۰

وى يكى از دراويش و شعراء است.

معرفی شاعر خاکی شیرازی

هدايت در «رياض العارفين» شرح حال او را چنين مى آورد: اسم او ميرزا امين، فقيرى است دردمند و سالكى است دل نژند، پيوسته در زحمت و ابتلاء مبتلى و گرفتار و از ملامت و شناعت منكرين در آزار، رنجهاى بيشمار كشيده و مجاهدات بسيار ديده، در كنج قناعت آرميده در ايام شباب سياحت فارس و عراق و عراق عجم نموده و مدتها در عتبات زائر بوده اگرچه بسيارى از مشايخ معاصرين را دريافته، اما در وادى اخلاص و ارادت محب على شاه چشتى شتافته از ميامن خدمت او به مقاصد اصلى كامياب آمده چندى در قلمرو على تنكر توقف داشته و جمعى همت بر ارادتش گماشته طريقه سلسله چشتيه دريافتند.

اكنون در خارج شيراز در بقعه هفت تنان زاويه و خانقاهى دارند و احباء صحبت ايشان را غنيمت مى شمارند. صحبتش مكرر دست داده اشعار خوب دارند، اكنون جز اين ابيات حاضر نيست:


اى دل اگر دمى ز خودى با خدا شدى از پاى تا بسر همه نور و ضيا شدى

گفتى كز اختلاف جهان نيستم خلاص هستت خلاص گر بخلافش رضا شدى

يا بى فراغتى ز ستمهاى نفس اگر با سالكان راه خدا آشنا شدى

و نيز او را اين رباعى است:


چندى پى علم و مذهب و كيش شدم يك چند دگر طالب درويش شدم

ديدم كه دل است مبدء هر فيضى برگشتم و طالب دل خويش شدم[۱][۲]

پانویس

  1. رياض العارفين، چاپ اول: 258.
  2. هدايت در مجمع الفصحاء صفحه 108 جلد دوم چاپ اول نيز از او ياد مى كند.

منابع

  • سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.