سلسبیل: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} نام چشمه اى در بهشت . (عينا فيها تسمى سلسبيلا) . (انسان:1...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} | {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} | ||
| − | نام چشمه اى در بهشت . (عينا فيها تسمى سلسبيلا) . | + | سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذّت بخش و روان؛ و نام چشمه اى در بهشت است.<ref> مفردات، ص 418، «سل»؛ مجمع البيان، ج 9 - 10، ص 621 - 622 . </ref> |
| + | |||
| + | == سلسبیل در قرآن == | ||
| + | |||
| + | اين واژه تنها يك بار در آيه 18 سوره انسان(عينا فيها تسمى سلسبيلا) به معنای نام چشمه اى در بهشت آمده است. | ||
| + | |||
| + | == سلسبیل در روایت == | ||
| + | |||
در حديث ابن عباس آمده كه گفت : از پيغمبر (ص) شنيدم ميفرمود : خداوند پنج چيز به من داد وبه على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع وعلى را علوم جامع ، مرا نبوّت وعلى را وصايت ، مرا كوثر وعلى را سلسبيل ، مرا وحى وعلى را الهام داد ، مرا به معراج برد ودرهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار:8/27) | در حديث ابن عباس آمده كه گفت : از پيغمبر (ص) شنيدم ميفرمود : خداوند پنج چيز به من داد وبه على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع وعلى را علوم جامع ، مرا نبوّت وعلى را وصايت ، مرا كوثر وعلى را سلسبيل ، مرا وحى وعلى را الهام داد ، مرا به معراج برد ودرهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار:8/27) | ||
| − | |||
| − | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| − | *فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 269 | + | *فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 269. |
| − | *فرهنگ معارف و معاریف | + | *سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. |
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۱:۰۶
سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذّت بخش و روان؛ و نام چشمه اى در بهشت است.[۱]
سلسبیل در قرآن
اين واژه تنها يك بار در آيه 18 سوره انسان(عينا فيها تسمى سلسبيلا) به معنای نام چشمه اى در بهشت آمده است.
سلسبیل در روایت
در حديث ابن عباس آمده كه گفت : از پيغمبر (ص) شنيدم ميفرمود : خداوند پنج چيز به من داد وبه على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع وعلى را علوم جامع ، مرا نبوّت وعلى را وصايت ، مرا كوثر وعلى را سلسبيل ، مرا وحى وعلى را الهام داد ، مرا به معراج برد ودرهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار:8/27)
پانویس
- ↑ مفردات، ص 418، «سل»؛ مجمع البيان، ج 9 - 10، ص 621 - 622 .
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 269.
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
