آیه 17 انفال: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۵

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 374

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آیه 17 سوره انفال

«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ».[۱]

مجاهد گوید: سبب نازل شدن این آیه چنین است، وقتى كه در جنگ بدر كفار روى به فرار نهادند و مسلمین بر آن‌ها پیروز شدند. عده اى را كشتند و عده اى را اسیر نمودند و مسلمین مى پنداشتند كه با نیروى خویش به چنین پیروزى نائل گشته اند و روى همین گمان به یكدیگر مى گفتند: من فلان را كشته ام و دیگرى می‌گفت: من فلان را كشته ام سپس این آیه نازل گردید و به آن‌ها فهمانید كه بدانند ظفر و پیروزى مزبور از ناحیه آن‌ها نبوده بلكه خداوند آن‌ها را كشته و اسیر مسلمین گردانیده است.[۲]

پانویس

  1. بقیه آیة، «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ پس (اینان) آن دشمنان را نكشته اند بلكه خداوند آن‌ها را كشته است و این تو نبودى كه تیر افكندى بلكه خدا این تیر را افكنده است و خداوند می‌خواست كه مؤمنین را به پیش آمد، خوشى بیازماید همانا خدا شنوا و دانا است».
  2. تفسیر كشف الاسرار.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه