حاج اسماعیل رضایی: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} {{منبع الکترونیکی معتبر}} حاج اسماعيل رضايي فرزند لطف...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{منبع الکترونیکی معتبر}} | {{منبع الکترونیکی معتبر}} | ||
| − | حاج اسماعيل رضايي فرزند لطف‌الله متولد 1304 ش در تهران، از دوران نوجواني به شغل بارفروشي در ميدان ميوه و تره بار تهران روي آورد. مقلد امام خميني بود و در رسيدگي به خانواده‌هاي بي سرپرست نهايت تلاش را مي‌نمود. در ساخت مسجدي در محله بيسيم نجف آباد تهران همت گماشت و بسياري از مساجد بر اثر مساعدت و همراهي او فرش شده بود | + | حاج اسماعيل رضايي فرزند لطف‌الله متولد 1304 ش در تهران، از دوران نوجواني به شغل بارفروشي در ميدان ميوه و تره بار تهران روي آورد. مقلد امام خميني بود و در رسيدگي به خانواده‌هاي بي سرپرست نهايت تلاش را مي‌نمود. در ساخت مسجدي در محله بيسيم نجف آباد تهران همت گماشت و بسياري از مساجد بر اثر مساعدت و همراهي او فرش شده بود. |
| − | به هنگام تحريم خريد و فروش و مصرف پپسي کولا توسط مراجع تقليد به علت وابستگي مالک آن به فرقه | + | او يکي از عناصر اصلي پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام در سطح تهران بود و در سازمان دادن هيئت هاي مذهبي در روزهاي تاسوعا و عاشوراي 1342 نقش موثري داشت. وي در سال 1339 به [[حج]] مشرف شد. رفاقت او با طيب حاج رضايي – همکار ميداني– قدمتي 20 ساله داشت.<ref> آزادمرد شهيد طيب حاج رضايي به روايت اسناد ساواک، تدوين مرکز بررسي اسناد تاريخي وزارت اطلاعات، تهران: وزارت اطلاعات، مرکز بررسي اسناد تاريخي، 1378، ص110.</ref> |
| + | |||
| + | از جمله کارهاي عام المنفعه و خدمات بسيار مهم او مي‌توان به احداث حدود 300 خانه دو اتاقه در جنوبي‌ترين نقطه‌هاي تهران جهت اسکان زنان منحرف به منظور ارشاد و هدايت آنان توسط دو تن از خانمهاي بزرگ، تحصيلکرده و وزين و متدين تهران اشاره کرد که پس از حصول اطمينان از اصلاح آنان شرايط ازدواجشان را با عده‌اي از کارگران شهرستاني که در ميدان بار کار مي‌کردند با قول مساعدت نسبت به تأمين مسکن و شغلي مناسب در ميدان با تفکيک سند خانه به تساوي بين زن و مرد فراهم مي‌ساخت. | ||
| + | |||
| + | به هنگام تحريم خريد و فروش و مصرف پپسي کولا توسط مراجع تقليد به علت وابستگي مالک آن به فرقه بهائيت و صرف بخشي از درآمد آن در راه مبارزه با اعتقادات مذهبي شيعيان يک تظاهرات باشکوه مذهبي بر ضد بهائي ها سامان داد و در بناي مسجد صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع در خيابان آزادي نقش اساسي داشت. | ||
| + | |||
| + | ارتباط او در بين روحانيت، عمدتاً با مرحوم لاله زاري بود. او و يارانش شبهاي جمعه با آقاي سيد مهدي لاله‌زاري جلسات بسياري داشتند. ايادي دستگاه، ظاهراً بيش از هر چيز به علت نقشي که او بر ضد بهائي ها در چراغاني و بناي مسجد صاحب الزمان داشت از شخص وي انتقام گرفتند.<ref>«مصاحبه با آقاي حسين شاه حسيني» راجع به: شعبان جعفري و طيب حاج رضايي، گفتگو از: علي ابوالحسني (منذر)، فصلنامه تخصصي تاريخ معاصر ايران، موسسه مطالعات تاريخ معاصر، شماره 26، سال 7، تابستان 1382: صص 201ـ204، 206ـ207.</ref> | ||
| + | |||
| + | پس از قيام 15 خرداد 1342 که رژيم شروع به دستگيري سران بازار و ميدان تره بار نمود، در مرداد همان سال در پاساژ نيمه کاره‌اش واقع در ميدان شوش تهران دستگير شد. سرانجام به جرم رابطه با آيت الله امام خميني، اقدام عليه امنيت ملي و ايجاد بلوا و تحريک اهالي به جنگ و قتال با سلطنت مشروطه ايران در دادگاه بدوي و تجديد نظر عليرغم اعتراض مردم تهران و اقدام علما و آيت الله بهبهاني به ممانعت از اجراي حکم در سحرگاه يازدهم آبان 1342 در سن 38 سالگي اعدام شد. <ref>آزادمرد شهيد طيب حاج رضايي، ص110.</ref> | ||
| + | |||
| + | اعدام وي موجب تأثر شديد حوزه علميه [[قم]] شد که براي اولين بار حوزه علميه قم و دروس ديني براي غيرروحاني يکپارچه تعطيل شد و اين در حالي بود که ساواک با پخش اين مطلب که «حوزه به خاطر لوطي‌اي عکس العمل نشان نخواهد داد»، سعي در تحقير اين شهيد داشت. | ||
| + | |||
| + | با همه اختناقي که رژيم اعمال کرده بود، در سرتاسر کشور براي تجليل از وي مجالس ختم برپا شد.<ref>روح الله حسينيان، سه سال ستيز مرجعيت شيعه (1343ـ1341)، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص354.</ref> و در هفتم شهادت آنان جمعي از مبارزان سرشناس و متدين بازاري و روحاني با عنوان «هيئت هاي مؤتلقه اسلامي» اعلاميه‌‌اي صادر کردند.<ref>مجموعه سخنراني هاي حضرت امام خميني، تهران: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني، 1373، ص131.</ref> | ||
| + | |||
| + | حاج اسماعيل رضايي به هنگام اعدام از روحيه‌اي قوي برخوردار بود چنانکه از عکاسان و خبرنگاران خواسته بود که دوربينشان را خوب تنظيم کنند و عکس زيبايي از وي بگيرند. آنها به او مي‌گويند حالا مي‌خواهند تو را اعدام کنند و تو ديگر زنده نيستي که عکس خودت را ببيني. او مي‌خندد و به عکاسها مي‌گويد شما نمي‌فهميد اگر اين عکسها را خوب بگيريد در آخرت به ما نشان مي‌دهند.<ref>انقلاب اسلامي به روايت خاطره (از دوران زعامت آيت الله العظمي بروجردي تا قيام 15 خرداد)، گروه تدوين خاطرات و تاريخ شفاهي، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص171.</ref> | ||
| + | |||
| + | در وصيت‌نامه‌اش که شب اعدام تنظيم کرد، اسامي طلبکاران، بدهکاران و بدهي بابت قضاي نماز و روزه‌اش را نوشته بود. متن آن وصيت نامه در روزنامه‌ها چاپ شد. وصاياي مالي او حدود يک ميليون تومان برآورد مي‌شد که در آن زمان پول هنگفتي بود.<ref>حسين انصاريان، خاطرات حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ حسين انصاريان، تدوين محمدرضا دهقاني اشکذري، حميد کرمي پور، رحيم نيکبخت، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص96.</ref> | ||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | == منابع == | + | |
| − | *سهيلا عين‌الله زاده، حاج اسماعيل رضايي [ موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران] تاریخ بازیابی: 10 | + | ==منابع== |
| + | * سهيلا عين‌الله زاده، حاج اسماعيل رضايي [موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]، تاریخ بازیابی: 10 آذرماه 1392. | ||
| + | |||
[[رده:شخصیت های سیاسی]] | [[رده:شخصیت های سیاسی]] | ||
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۹
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
حاج اسماعيل رضايي فرزند لطف‌الله متولد 1304 ش در تهران، از دوران نوجواني به شغل بارفروشي در ميدان ميوه و تره بار تهران روي آورد. مقلد امام خميني بود و در رسيدگي به خانواده‌هاي بي سرپرست نهايت تلاش را مي‌نمود. در ساخت مسجدي در محله بيسيم نجف آباد تهران همت گماشت و بسياري از مساجد بر اثر مساعدت و همراهي او فرش شده بود.
او يکي از عناصر اصلي پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام در سطح تهران بود و در سازمان دادن هيئت هاي مذهبي در روزهاي تاسوعا و عاشوراي 1342 نقش موثري داشت. وي در سال 1339 به حج مشرف شد. رفاقت او با طيب حاج رضايي – همکار ميداني– قدمتي 20 ساله داشت.[۱]
از جمله کارهاي عام المنفعه و خدمات بسيار مهم او مي‌توان به احداث حدود 300 خانه دو اتاقه در جنوبي‌ترين نقطه‌هاي تهران جهت اسکان زنان منحرف به منظور ارشاد و هدايت آنان توسط دو تن از خانمهاي بزرگ، تحصيلکرده و وزين و متدين تهران اشاره کرد که پس از حصول اطمينان از اصلاح آنان شرايط ازدواجشان را با عده‌اي از کارگران شهرستاني که در ميدان بار کار مي‌کردند با قول مساعدت نسبت به تأمين مسکن و شغلي مناسب در ميدان با تفکيک سند خانه به تساوي بين زن و مرد فراهم مي‌ساخت.
به هنگام تحريم خريد و فروش و مصرف پپسي کولا توسط مراجع تقليد به علت وابستگي مالک آن به فرقه بهائيت و صرف بخشي از درآمد آن در راه مبارزه با اعتقادات مذهبي شيعيان يک تظاهرات باشکوه مذهبي بر ضد بهائي ها سامان داد و در بناي مسجد صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف واقع در خيابان آزادي نقش اساسي داشت.
ارتباط او در بين روحانيت، عمدتاً با مرحوم لاله زاري بود. او و يارانش شبهاي جمعه با آقاي سيد مهدي لاله‌زاري جلسات بسياري داشتند. ايادي دستگاه، ظاهراً بيش از هر چيز به علت نقشي که او بر ضد بهائي ها در چراغاني و بناي مسجد صاحب الزمان داشت از شخص وي انتقام گرفتند.[۲]
پس از قيام 15 خرداد 1342 که رژيم شروع به دستگيري سران بازار و ميدان تره بار نمود، در مرداد همان سال در پاساژ نيمه کاره‌اش واقع در ميدان شوش تهران دستگير شد. سرانجام به جرم رابطه با آيت الله امام خميني، اقدام عليه امنيت ملي و ايجاد بلوا و تحريک اهالي به جنگ و قتال با سلطنت مشروطه ايران در دادگاه بدوي و تجديد نظر عليرغم اعتراض مردم تهران و اقدام علما و آيت الله بهبهاني به ممانعت از اجراي حکم در سحرگاه يازدهم آبان 1342 در سن 38 سالگي اعدام شد. [۳]
اعدام وي موجب تأثر شديد حوزه علميه قم شد که براي اولين بار حوزه علميه قم و دروس ديني براي غيرروحاني يکپارچه تعطيل شد و اين در حالي بود که ساواک با پخش اين مطلب که «حوزه به خاطر لوطي‌اي عکس العمل نشان نخواهد داد»، سعي در تحقير اين شهيد داشت.
با همه اختناقي که رژيم اعمال کرده بود، در سرتاسر کشور براي تجليل از وي مجالس ختم برپا شد.[۴] و در هفتم شهادت آنان جمعي از مبارزان سرشناس و متدين بازاري و روحاني با عنوان «هيئت هاي مؤتلقه اسلامي» اعلاميه‌‌اي صادر کردند.[۵]
حاج اسماعيل رضايي به هنگام اعدام از روحيه‌اي قوي برخوردار بود چنانکه از عکاسان و خبرنگاران خواسته بود که دوربينشان را خوب تنظيم کنند و عکس زيبايي از وي بگيرند. آنها به او مي‌گويند حالا مي‌خواهند تو را اعدام کنند و تو ديگر زنده نيستي که عکس خودت را ببيني. او مي‌خندد و به عکاسها مي‌گويد شما نمي‌فهميد اگر اين عکسها را خوب بگيريد در آخرت به ما نشان مي‌دهند.[۶]
در وصيت‌نامه‌اش که شب اعدام تنظيم کرد، اسامي طلبکاران، بدهکاران و بدهي بابت قضاي نماز و روزه‌اش را نوشته بود. متن آن وصيت نامه در روزنامه‌ها چاپ شد. وصاياي مالي او حدود يک ميليون تومان برآورد مي‌شد که در آن زمان پول هنگفتي بود.[۷]
پانویس
- ↑ آزادمرد شهيد طيب حاج رضايي به روايت اسناد ساواک، تدوين مرکز بررسي اسناد تاريخي وزارت اطلاعات، تهران: وزارت اطلاعات، مرکز بررسي اسناد تاريخي، 1378، ص110.
- ↑ «مصاحبه با آقاي حسين شاه حسيني» راجع به: شعبان جعفري و طيب حاج رضايي، گفتگو از: علي ابوالحسني (منذر)، فصلنامه تخصصي تاريخ معاصر ايران، موسسه مطالعات تاريخ معاصر، شماره 26، سال 7، تابستان 1382: صص 201ـ204، 206ـ207.
- ↑ آزادمرد شهيد طيب حاج رضايي، ص110.
- ↑ روح الله حسينيان، سه سال ستيز مرجعيت شيعه (1343ـ1341)، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص354.
- ↑ مجموعه سخنراني هاي حضرت امام خميني، تهران: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني، 1373، ص131.
- ↑ انقلاب اسلامي به روايت خاطره (از دوران زعامت آيت الله العظمي بروجردي تا قيام 15 خرداد)، گروه تدوين خاطرات و تاريخ شفاهي، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص171.
- ↑ حسين انصاريان، خاطرات حجت الاسلام والمسلمين حاج شيخ حسين انصاريان، تدوين محمدرضا دهقاني اشکذري، حميد کرمي پور، رحيم نيکبخت، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1382، ص96.
منابع
- سهيلا عين‌الله زاده، حاج اسماعيل رضايي [موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]، تاریخ بازیابی: 10 آذرماه 1392.
