آیه 39 مائده: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۱

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 283

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آيه 39 سوره مائده

«فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ».[۱]

عبدالله بن عمر گويد: زنى در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مرتكب دزدى شده بود، دست راست او را قطع كردند. سپس اين زن نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله آيا از براى من توبه اى وجود دارد؟ سپس اين آيه نازل گرديد.[۲]

پانویس

  1. بقيه آيه، «فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ و اگر كسى بعد از اين ستمگرى پشيمان شود (و توبه نمايد) و نيكوكارى كند (و خود را اصلاح كند) خداوند توبه او را مى پذيرد همانا خداوند آمرزنده و مهربان است».
  2. مسند احمد و ديگران از علماى عامه.
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه