عباس فرات یزدی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''''عباس فرات یزدی''''' قرن: 14 (1347-1273 ش)، شاعر م...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
  
'''''عباس فرات یزدی'''''
+
'''عباس فرات یزدی'''
  
 
قرن: 14
 
قرن: 14
  
(1347-1273 ش)، شاعر متخلص به فرات. در یزد به دنیا آمد.
+
(1347-1273 ش)، شاعر متخلص به فرات. در [[یزد]] به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در موطنش به پایان رسانید و براى فراگرفتن [[فقه ]] و اصول به [[اصفهان]] و [[خراسان]] و بعد به [[تهران]] آمد و دوره دبیرستان را در دارالفنون به پایان رسانید. وى در 1298 ش كه انجمن ادبى ایران تأسیس شد سمت منشى انجمن داشت.
 +
 
 +
سپس در انجمن ادبى حكیم نظامى و انجمن ادبى فرهنگستان عضو گردید. چندى نیز به تدریس مشغول و نظامت مدارس را عهده‌دار بود. در 1305 ش به استخدام اداره كل ژاندارمرى درآمد. فرات از 1325 ش به نشر قسمت هایى از اشعار خود همت گماست. وى در تهران درگذشت. فرات در غزلسرایى ماهر بود و قسمتى از اشعار فكاهى او نیز با نام مستعار «ابن‌جنى» در روزنامه‌ها منتشر شده است. از آثارش: «ثمرات»؛ «رشحات»؛ «نغمات»؛ «قطرات»؛ «لمعات»؛ «نفحات»؛ «دیوان» شعر مى باشد.
  
 
==منابع==
 
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۳۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


عباس فرات یزدی

قرن: 14

(1347-1273 ش)، شاعر متخلص به فرات. در یزد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در موطنش به پایان رسانید و براى فراگرفتن فقه و اصول به اصفهان و خراسان و بعد به تهران آمد و دوره دبیرستان را در دارالفنون به پایان رسانید. وى در 1298 ش كه انجمن ادبى ایران تأسیس شد سمت منشى انجمن داشت.

سپس در انجمن ادبى حكیم نظامى و انجمن ادبى فرهنگستان عضو گردید. چندى نیز به تدریس مشغول و نظامت مدارس را عهده‌دار بود. در 1305 ش به استخدام اداره كل ژاندارمرى درآمد. فرات از 1325 ش به نشر قسمت هایى از اشعار خود همت گماست. وى در تهران درگذشت. فرات در غزلسرایى ماهر بود و قسمتى از اشعار فكاهى او نیز با نام مستعار «ابن‌جنى» در روزنامه‌ها منتشر شده است. از آثارش: «ثمرات»؛ «رشحات»؛ «نغمات»؛ «قطرات»؛ «لمعات»؛ «نفحات»؛ «دیوان» شعر مى باشد.

منابع