سهیلی جغتایی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سهیلی جغتایی، نظام‌ الدین احمد

قرن: 9

(وف 918/907 ق)

شاعر، متخلص به سهیلى. معروف به امیر اعظم، شیخم بیگ و شیخم سهیلى. اصل وى از الوس جغتا و از شاگردان آذرى بود و معاصر امیرعلی شیرنوایى و از ویژگان دربار سلطان حسین بایقرا. میرزا حسین واعظ كاشفى كتاب «انوار سهیلى» را به نام وى ترجمه كرد از آثار وى: منظومه «لیلى و مجنون»؛ «دیوان» اشعار به تركى و فارسى.

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص265.