محمد صوفی آملی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

صوفی آملی مازندرانی، محمد

قرن: 11

(وفات: 1035 ق)

شاعر و صوفى، متخلص به محمد. وى در آمل تولد یافت و در جوانى بناى جهانگردى گذاشت. چندى در شهرهاى ایران به سیاحت گذرانید و در كازرون از محضر شیخ ابوالقاسم كازرونى، از مشایخ صوفیان مرشدیه‌ى آن روزگار بهره‌مند شد.

بعد از آن قصد حج كرد و گویند پانزده سال در مكه ماند و سپس به هند رفت. تقى‌الدین اوحدى و ملا عبدالنبى فخرالزمانى قزوینى او را در هند ملاقات كرده‌اند و نظیرى نیشابورى با وى معاشر بوده است. در هند جلال‌الدین صدر متخلص به رضایى، از میان رجال و مشاهیر هند بیشتر با وى انس داشت و از وى كسب فیض مى‌كرد، ولى با این حال او در هند مسافرت هاى بسیار كرده و ظاهر در احمدآباد گجرات از دنیا رفته است.

از جمله آثارش: «بت خانه» كه جنگى از شعر شاعران پیشین است؛ «دیوان» شعر، حدود هزار و پانصد بیت؛ «ساقى‌نامه».

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص62.