نورالدین محمد ترشیزی: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز (ملک الشعرا را به نورالدین محمد ترشیزی منتقل کرد: عنوان ملک الشعرا عنوانی عام است) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}} | ||
| − | نورالدین محمد ترشیزى (وف 1026 -1024 ق)، شاعر و | + | نورالدین محمد ترشیزى (وف 1026-1024 ق)، شاعر و نویسنده متخلص به ظهورى ملقب به ملك الشعراء. |
| − | وى در قریه‌ى | + | وى در قریه‌ى جمند از توابع ترشیز بدنیا آمد. جوانیش به كسب ادب و دانش در خراسان گذشت، سپس به یزد رفت و در آنجا به شیوه‌ى شاعرى مشغول شد و با گروهى از اهل ادب معاشرت نمود در همان دیار با وحشى بافقى آشنایى و مصاحبت یافت. پس از آن چندگاهى به شیراز عزیمت كرد و در آنجا با درویش حسین سالك شیرازى، شاعر و نقاش و مذهب معروف دوستى و ملازمت یافت. سپس قصد هند كرد و وارد دكن شد و در بیجاپور به درگاه عادل شاهیان رسید و ملازمت عادل‌شاه ابراهیم ثانى را یافت و او را مدح گفت. آشنایى ظهورى با ملك قمى هم در همین ناحیه‌ى دكن و ظاهره در بیجاپور حاصل شد و به مواصلت ظهورى با دختر ملك انجامید و از آن پس دو شاعر با یكدیگر بسر بردند و در ایجاد بعضى اثرها با هم همكارى داشتند. ظهورى پس از چندى آهنگ [[حجاز]] كرد و در بازگشت به هند در احمدنگر پایتخت نظامشاهیان به خدمت عبدالحریم‌خان خانان رسید. وى در نظم و نثر دست داشت بطورى كه در هند به شهرت رسید. |
==آثار ترشیزی== | ==آثار ترشیزی== | ||
| + | |||
از جمله آثار ترشیزی: | از جمله آثار ترشیزی: | ||
| + | * مجموعه منشآت به نامهاى: «دیباچه‌ى نورس» كه مقدمه‌اى است بر كتاب «نورس خیال» اثر ابراهیم عادل‌شاه | ||
| + | * «گلزار ابراهیم» در ستایش ابراهیم عادل‌شاه | ||
| + | * «خوان خلیل» كه با مشاركت ملك قمى به نام ابراهیم عادل‌شاه تصنیف كرد. | ||
| + | * «پنج رقعه» | ||
| + | * «دیوان» شعر | ||
| + | * «ساقى‌نامه»، حدود چهار هزار و پانصد بیت كه به نام برهان ثانى نظامشاه سرود. | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | + | * اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1379، ج4، ذیل عنوان "ظهیری ترشیزی، نورالدین". | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == | ||
| − | اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين | ||
[[رده:شعرا]] | [[رده:شعرا]] | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۰۳
نورالدین محمد ترشیزى (وف 1026-1024 ق)، شاعر و نویسنده متخلص به ظهورى ملقب به ملك الشعراء.
وى در قریه‌ى جمند از توابع ترشیز بدنیا آمد. جوانیش به كسب ادب و دانش در خراسان گذشت، سپس به یزد رفت و در آنجا به شیوه‌ى شاعرى مشغول شد و با گروهى از اهل ادب معاشرت نمود در همان دیار با وحشى بافقى آشنایى و مصاحبت یافت. پس از آن چندگاهى به شیراز عزیمت كرد و در آنجا با درویش حسین سالك شیرازى، شاعر و نقاش و مذهب معروف دوستى و ملازمت یافت. سپس قصد هند كرد و وارد دكن شد و در بیجاپور به درگاه عادل شاهیان رسید و ملازمت عادل‌شاه ابراهیم ثانى را یافت و او را مدح گفت. آشنایى ظهورى با ملك قمى هم در همین ناحیه‌ى دكن و ظاهره در بیجاپور حاصل شد و به مواصلت ظهورى با دختر ملك انجامید و از آن پس دو شاعر با یكدیگر بسر بردند و در ایجاد بعضى اثرها با هم همكارى داشتند. ظهورى پس از چندى آهنگ حجاز كرد و در بازگشت به هند در احمدنگر پایتخت نظامشاهیان به خدمت عبدالحریم‌خان خانان رسید. وى در نظم و نثر دست داشت بطورى كه در هند به شهرت رسید.
آثار ترشیزی
از جمله آثار ترشیزی:
- مجموعه منشآت به نامهاى: «دیباچه‌ى نورس» كه مقدمه‌اى است بر كتاب «نورس خیال» اثر ابراهیم عادل‌شاه
- «گلزار ابراهیم» در ستایش ابراهیم عادل‌شاه
- «خوان خلیل» كه با مشاركت ملك قمى به نام ابراهیم عادل‌شاه تصنیف كرد.
- «پنج رقعه»
- «دیوان» شعر
- «ساقى‌نامه»، حدود چهار هزار و پانصد بیت كه به نام برهان ثانى نظامشاه سرود.
منابع
- اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1379، ج4، ذیل عنوان "ظهیری ترشیزی، نورالدین".
