قرطبه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | شهری است در اسپانیا دارای 103000 جمعیت که آن را فنیقیان بنیاد کردند و رومانی ها آباد ساختند و آنگاه خلفای اموی اندلس آن را پایتخت خود قرار دادند. | |
| − | شهری است در اسپانیا دارای 103000 جمعیت که آن را فنیقیان بنیاد کردند و | ||
| − | این شهر | + | در روزگار آنان این شهر رونق و جلای بیشتری گرفت و بناهای مجللی در آن بنیاد گشت که از آن جمله می توان کاخ زهرا را نام برد. قرطبه مسقط الرأس سینیکای فیلسوف و لوقانوس و ابن رشد است. |
| + | این شهر برکنار نهر وادی کبیر است و در آن آثار عربی بسیاری است. بزرگترین آنها مسجد جامعی است که به دست عبدالرحمان ساخته شده است (590*425 قدم) و آن پس از کنیسه قدیس پطرس بزرگترین کنیسه مسیحیان رومانی است. گویند قرطاجی ها این شهر را بنیاد کردند و از سال 711 تا 1236 م. بدست اعراب بود. جمعیت آن به سال 1954 م. 180000 تن بوده است. | ||
| − | == منابع == | + | ==منابع== |
| − | لغت نامه دهخدا، ذیل واژه قرطبه، در دسترس در [http://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D9%82%D8%B1%D8%B7%D8%A8%D8%A9-1 سایت واژه یاب]، بازیابی : 20 فروردین 1392 | + | * لغت نامه دهخدا، ذیل واژه قرطبه، در دسترس در [http://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D9%82%D8%B1%D8%B7%D8%A8%D8%A9-1 سایت واژه یاب]، بازیابی: 20 فروردین 1392. |
[[رده:اماکن تاریخی]] | [[رده:اماکن تاریخی]] | ||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۲۱
شهری است در اسپانیا دارای 103000 جمعیت که آن را فنیقیان بنیاد کردند و رومانی ها آباد ساختند و آنگاه خلفای اموی اندلس آن را پایتخت خود قرار دادند.
در روزگار آنان این شهر رونق و جلای بیشتری گرفت و بناهای مجللی در آن بنیاد گشت که از آن جمله می توان کاخ زهرا را نام برد. قرطبه مسقط الرأس سینیکای فیلسوف و لوقانوس و ابن رشد است.
این شهر برکنار نهر وادی کبیر است و در آن آثار عربی بسیاری است. بزرگترین آنها مسجد جامعی است که به دست عبدالرحمان ساخته شده است (590*425 قدم) و آن پس از کنیسه قدیس پطرس بزرگترین کنیسه مسیحیان رومانی است. گویند قرطاجی ها این شهر را بنیاد کردند و از سال 711 تا 1236 م. بدست اعراب بود. جمعیت آن به سال 1954 م. 180000 تن بوده است.
منابع
- لغت نامه دهخدا، ذیل واژه قرطبه، در دسترس در سایت واژه یاب، بازیابی: 20 فروردین 1392.
