حفیّ (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} حفىّ از «حَفِىَ» ...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
حفىّ از «حَفِىَ» به معناى مبالغه در اكرام<ref>لسان‌العرب، ج‌3، ص‌250، «حفى».</ref> و نيكوكار لطيف است‌؛<ref>مفردات، ص‌246، «حفى».</ref> بدين معنا كه با دقت، نيازها را پيگيرى و آنها را يكى پس از ديگرى برطرف مى‌سازد.<ref>الميزان، ج‌14، ص‌59.</ref> اين واژه به معناى عالم هم آمده است.<ref>مفردات، ص‌246، «حفى».</ref>
  
حفىّ از «حَفِىَ» به معناى مبالغه در اكرام <ref> لسان‌العرب، ج‌3، ص‌250، «حفى». </ref> و نيكوكار لطيف است‌؛ <ref> مفردات، ص‌246، «حفى». </ref> بدين معنا كه با دقّت، نيازها را پيگيرى و آنها را يكى پس از ديگرى برطرف مى‌سازد. <ref> الميزان، ج‌14، ص‌59. </ref> اين واژه به معناى عالم هم آمده است. <ref> مفردات، ص‌246، «حفى». </ref>
+
اين صفت درباره خداوند به معناى بسيار نيكوكار در آيه 47 [[سوره مریم]](19) بيان شده است.<ref>الأسنى فى شرح اسماء اللّه الحسنى، قرطبى، ج‌1، ص‌336.</ref>
 
 
اين صفت درباره خداوند به معناى بسيار نيكوكار در آيه 47 مريم‌(19) بيان شده است. <ref> الأسنى فى شرح اسماء اللّه الحسنى، قرطبى، ج‌1، ص‌336. </ref>
 
 
 
== پانویس ==
 
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
 
+
فرهنگ قرآن، جلد 10.
فرهنگ قرآن، جلد 10 .
 
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۱۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


حفىّ از «حَفِىَ» به معناى مبالغه در اكرام[۱] و نيكوكار لطيف است‌؛[۲] بدين معنا كه با دقت، نيازها را پيگيرى و آنها را يكى پس از ديگرى برطرف مى‌سازد.[۳] اين واژه به معناى عالم هم آمده است.[۴]

اين صفت درباره خداوند به معناى بسيار نيكوكار در آيه 47 سوره مریم(19) بيان شده است.[۵]

پانویس

  1. لسان‌العرب، ج‌3، ص‌250، «حفى».
  2. مفردات، ص‌246، «حفى».
  3. الميزان، ج‌14، ص‌59.
  4. مفردات، ص‌246، «حفى».
  5. الأسنى فى شرح اسماء اللّه الحسنى، قرطبى، ج‌1، ص‌336.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 10.