طامّة الکبری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۵: سطر ۵:
 
«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت<ref>مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.<ref>الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.</ref> اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در [[قرآن]] آمده است:
 
«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت<ref>مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.<ref>الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.</ref> اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در [[قرآن]] آمده است:
  
{{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى». ([[سوره نازعات]](79)/34)
+
{{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى»}}. ([[سوره نازعات]](79)/34)
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۴۸

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


طامّه از «طمّ، يطمّ، طمّاً و طُمُوماً» يعنى بالا آمد و پوشاند، هر چيز كه زياد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است كه بر همه چيز فراگير شود.[۱]

«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت[۲] به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.[۳] اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در قرآن آمده است:

«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى». (سوره نازعات(79)/34)

پانویس

  1. لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».
  2. مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».
  3. الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 169-168.