طامّة الکبری: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت<ref>مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.<ref>الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.</ref> اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در [[قرآن]] آمده است: | «طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت<ref>مفردات، ص523، «طمّ»؛ لسان العرب، ج8، ص202، «طمم».</ref> به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.<ref>الكشاف، ج4، ص697؛ مجمع البيان، ج9-10، ص659.</ref> اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در [[قرآن]] آمده است: | ||
− | {{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى». ([[سوره نازعات]](79)/34) | + | {{متن قرآن|«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى»}}. ([[سوره نازعات]](79)/34) |
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۴۸
طامّه از «طمّ، يطمّ، طمّاً و طُمُوماً» يعنى بالا آمد و پوشاند، هر چيز كه زياد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است كه بر همه چيز فراگير شود.[۱]
«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت[۲] به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد.[۳] اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در قرآن آمده است:
«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى». (سوره نازعات(79)/34)
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 169-168.