دیوان اشعار دعبل خزاعی: تفاوت بین نسخهها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | == | + | اشعار دعبل را اديب معروف (ابوبكر محمّد بن يحيى صولى) متوفى به سال 335 هـ.ق گردآورى كرده و در سيصد صفحه بزرگ نوشته بود. ديوان دعبل براى اولين بار در سال 1382هـ.ق./1962م. در بيروت با مقدمه و تحقيقات و تعليقات اديب محقق معاصر استاد (عبدالصاحب عمران الدُّجَيْلى) چاپ و منتشر شد و مشتمل بر 1176 بيت در دو بخش است: |
− | «دعبل خزاعی، شاعر دار بر دوش»، مصطفی قلی زاده در دسترس در [http://www.islamicartz.com/story/-zjZbFRvfNlM7vg8AE2d8Acj_CmLsMs_bJAMyqE8sEQ سایت هنر اسلامی] | + | |
+ | * بخش اوّل: اشعارى كه بدون ترديد از دعبل است و تعداد آن به 1024 بيت مى رسد. | ||
+ | * بخش دوم: ابياتى است كه هم به دعبل و هم در برخى كتاب ها و معاجم ادبى، به شاعران ديگر نسبت داده شده است و مجموع آن 152 بيت مى باشد. با توجه به اين كه دعبل ـ به گفته خود ـ روزى را بى سرودن شعرى نگذرانده است، معلوم مى شود قسمت اعظم اشعار شاعر بزرگ و انقلابى شيعه از بين رفته است. | ||
+ | |||
+ | هيچ بعيد نمى نمايد كه دست هاى خيانتكار عباسى يا خودفروختگان و كج انديشان بى خِرَد، اقدام به اين خيانت كرده و اشعار شاعر مجاهد و حماسه آفرين شيعه را از بين برده باشند، چرا كه دعبل با سلاح شعر بيش از پنجاه سال عليه خلافت بنى العباس، مبارزه كرد و خلفاى غاصب و خونخوار و ظالم آن سلسله را مورد هجو و مذمّت و تحقير قرار داد و با حمايت از اهل بيت، دشمنان آنان به ويژه حاكمان عباسى را رسوا كرد. | ||
+ | |||
+ | بنابراين طبيعى است عباسيان و هوادارانشان در همه جا دشمن دعبل بوده و در محو آثار و اشعار او كوشيده اند. از طرفى، ديوان دعبل در دوران حكومت عباسيان جمع آورى شد؛ پس بعيد نيست بسيارى از اشعار او را كه در مدح و منقبت خاندان [[نبوت]] و امامت و نشر فرهنگ تشيع و يا در هجو و افشاى خلفاى بنى عباس بوده، نگذاشته اند. | ||
+ | |||
+ | در ديوانش قرار بگيرد و كسى هم در آن عصر خفقان خلافت [[عباسيان]] در سرتاسر كشورهاى اسلامى و عربى، جرأت نكرده آن اشعار را در كتب و معاجم ادبى بياورد و بدين گونه از بين رفته است. | ||
+ | |||
+ | ==منابع== | ||
+ | * «دعبل خزاعی، شاعر دار بر دوش»، مصطفی قلی زاده در دسترس در [http://www.islamicartz.com/story/-zjZbFRvfNlM7vg8AE2d8Acj_CmLsMs_bJAMyqE8sEQ سایت هنر اسلامی]، بازیابی: 23 بهمن 1391. | ||
[[رده:شعرای اهل البیت]] | [[رده:شعرای اهل البیت]] |
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۵۵
اشعار دعبل را اديب معروف (ابوبكر محمّد بن يحيى صولى) متوفى به سال 335 هـ.ق گردآورى كرده و در سيصد صفحه بزرگ نوشته بود. ديوان دعبل براى اولين بار در سال 1382هـ.ق./1962م. در بيروت با مقدمه و تحقيقات و تعليقات اديب محقق معاصر استاد (عبدالصاحب عمران الدُّجَيْلى) چاپ و منتشر شد و مشتمل بر 1176 بيت در دو بخش است:
- بخش اوّل: اشعارى كه بدون ترديد از دعبل است و تعداد آن به 1024 بيت مى رسد.
- بخش دوم: ابياتى است كه هم به دعبل و هم در برخى كتاب ها و معاجم ادبى، به شاعران ديگر نسبت داده شده است و مجموع آن 152 بيت مى باشد. با توجه به اين كه دعبل ـ به گفته خود ـ روزى را بى سرودن شعرى نگذرانده است، معلوم مى شود قسمت اعظم اشعار شاعر بزرگ و انقلابى شيعه از بين رفته است.
هيچ بعيد نمى نمايد كه دست هاى خيانتكار عباسى يا خودفروختگان و كج انديشان بى خِرَد، اقدام به اين خيانت كرده و اشعار شاعر مجاهد و حماسه آفرين شيعه را از بين برده باشند، چرا كه دعبل با سلاح شعر بيش از پنجاه سال عليه خلافت بنى العباس، مبارزه كرد و خلفاى غاصب و خونخوار و ظالم آن سلسله را مورد هجو و مذمّت و تحقير قرار داد و با حمايت از اهل بيت، دشمنان آنان به ويژه حاكمان عباسى را رسوا كرد.
بنابراين طبيعى است عباسيان و هوادارانشان در همه جا دشمن دعبل بوده و در محو آثار و اشعار او كوشيده اند. از طرفى، ديوان دعبل در دوران حكومت عباسيان جمع آورى شد؛ پس بعيد نيست بسيارى از اشعار او را كه در مدح و منقبت خاندان نبوت و امامت و نشر فرهنگ تشيع و يا در هجو و افشاى خلفاى بنى عباس بوده، نگذاشته اند.
در ديوانش قرار بگيرد و كسى هم در آن عصر خفقان خلافت عباسيان در سرتاسر كشورهاى اسلامى و عربى، جرأت نكرده آن اشعار را در كتب و معاجم ادبى بياورد و بدين گونه از بين رفته است.
منابع
- «دعبل خزاعی، شاعر دار بر دوش»، مصطفی قلی زاده در دسترس در سایت هنر اسلامی، بازیابی: 23 بهمن 1391.