توسل به اهل بیت علیهم السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم‌السلام به خصوص [[امام زمان]] عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب<ref> كشف الغطاء، ج3، ص500. </ref> و مورد توصیه قرآن كریم است.<ref> سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189. </ref> | توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم‌السلام به خصوص [[امام زمان]] عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب<ref> كشف الغطاء، ج3، ص500. </ref> و مورد توصیه قرآن كریم است.<ref> سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189. </ref> | ||
| − | در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه {{متن قرآن| | + | در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه {{متن قرآن|«وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ»}}<ref> سوره مائده/ 35. </ref> ما هستیم<ref> دلائل الإمامة/ 114. </ref> و ماییم «ابواب» خداوند<ref> تفسیر عیاشى، ج1، ص86. </ref> و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده<ref> [[سوره اعراف]]/ 180؛ [[سوره اسراء]]/ 110. </ref> او را بدان‌ها بخوانند.<ref> تفسیر عیاشى ج2، ص42.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۴۲
توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه در قرآن كریم بدان امر شده است.[۱] وسیله، چیزى است كه متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مى‌یابد.
انواع وسیله:
آنچه كه موجب تقرب بنده به خداوند گردد - كه در قرآن از آن به «باب» نیز تعبیر شده است «و أتوا البیوت من أبوابها»[۲] - وسیله شمرده مى‌شود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهى، معصومان علیهم‌السلام، عالمان ربّانى، مؤمنان كامل و آنچه نزد خداوند داراى قداست و عظمت است مانند قرآن كریم و تربت سیدالشهدا علیه‌السلام.[۳]
حكم:
توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به رسول خدا صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم‌السلام به خصوص امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب[۴] و مورد توصیه قرآن كریم است.[۵]
در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه «وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ»[۶] ما هستیم[۷] و ماییم «ابواب» خداوند[۸] و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده[۹] او را بدان‌ها بخوانند.[۱۰]
پانویس
- ↑ سوره مائده/ 35.
- ↑ سوره بقره/ 189.
- ↑ تفسیر الصافى، ج2، ص33.
- ↑ كشف الغطاء، ج3، ص500.
- ↑ سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189.
- ↑ سوره مائده/ 35.
- ↑ دلائل الإمامة/ 114.
- ↑ تفسیر عیاشى، ج1، ص86.
- ↑ سوره اعراف/ 180؛ سوره اسراء/ 110.
- ↑ تفسیر عیاشى ج2، ص42.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 2، ص 663.
