جعرانه‌‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رده جدید)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
'''جعْرانه:'''
 
  
جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.<ref> معجم البلدان، 2/142. </ref> روایت شده است كه [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پس از بازگشت از غزوه حنین از جعرانه براى به جا آوردن عمره مفرده احرام بست.<ref> وسائل الشیعة ج11، ص341 و ج14، ص299. </ref> در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است.
+
'''ضبط:''' "جعْرانه" در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است. <ref> جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94. </ref>
 +
 
 +
جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.<ref> معجم البلدان، 2/142. </ref> پیامبر خدا صلى الله علیه و آله هنگام بازگشت از جنگ حنین، در این مكان توقف كرد و غنایم هوازن را تقسیم نمود و از همانجا محرم شد.<ref> محمد محمدحسن شرّاب ، ترجمه حمیدرضا شیخی؛ فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى، ذیل عنوان جعرانه </ref>
  
 
از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند. براى كسانى كه میقاتشان جهت گزاردن عمره مفرده ادنى الحلّ است افضل آن است كه از جعرانه، تنعیم و یا حدیبیه محرم شوند.<ref> العروة الوثقىٰ 4/640؛ معتمدالعروة 2/ 388-393. </ref> برخى گفته‌اند: افضل جعرانه، سپس تنعیم و پس از آن حدیبیّه است.<ref> تذكرة الفقهاء 7/194؛ جواهرالكلام ج18، ص119. </ref>
 
از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند. براى كسانى كه میقاتشان جهت گزاردن عمره مفرده ادنى الحلّ است افضل آن است كه از جعرانه، تنعیم و یا حدیبیه محرم شوند.<ref> العروة الوثقىٰ 4/640؛ معتمدالعروة 2/ 388-393. </ref> برخى گفته‌اند: افضل جعرانه، سپس تنعیم و پس از آن حدیبیّه است.<ref> تذكرة الفقهاء 7/194؛ جواهرالكلام ج18، ص119. </ref>
 +
 +
جعرانه در شمال شرقى [[مدینه]]، در ابتداى وادى سرف واقع شده و هنوز هم  به همین نام معروف است. پس از آن كه پیامبر صلى الله علیه و آله بعد از غزوه طائف از جعرانه براى گزاردن عمره محرم شد، مسلمانان نیز به تأسى از آن حضرت، آنجا را محل محرم شدن براى عمره قرار دادند.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۱: سطر ۱۴:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94.
+
*جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام
 +
*محمد محمدحسن شرّاب ، ترجمه حمیدرضا شیخی؛ فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى
 +
 
  
 
[[رده:حج]]
 
[[رده:حج]]
 
[[رده:اماکن عربستان]]
 
[[رده:اماکن عربستان]]
 
[[رده:اماکن مربوط به تاریخ پیامبر اسلام]]
 
[[رده:اماکن مربوط به تاریخ پیامبر اسلام]]

نسخهٔ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


ضبط: "جعْرانه" در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است. [۱]

جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.[۲] پیامبر خدا صلى الله علیه و آله هنگام بازگشت از جنگ حنین، در این مكان توقف كرد و غنایم هوازن را تقسیم نمود و از همانجا محرم شد.[۳]

از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند. براى كسانى كه میقاتشان جهت گزاردن عمره مفرده ادنى الحلّ است افضل آن است كه از جعرانه، تنعیم و یا حدیبیه محرم شوند.[۴] برخى گفته‌اند: افضل جعرانه، سپس تنعیم و پس از آن حدیبیّه است.[۵]

جعرانه در شمال شرقى مدینه، در ابتداى وادى سرف واقع شده و هنوز هم به همین نام معروف است. پس از آن كه پیامبر صلى الله علیه و آله بعد از غزوه طائف از جعرانه براى گزاردن عمره محرم شد، مسلمانان نیز به تأسى از آن حضرت، آنجا را محل محرم شدن براى عمره قرار دادند.

پانویس

  1. جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94.
  2. معجم البلدان، 2/142.
  3. محمد محمدحسن شرّاب ، ترجمه حمیدرضا شیخی؛ فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى، ذیل عنوان جعرانه
  4. العروة الوثقىٰ 4/640؛ معتمدالعروة 2/ 388-393.
  5. تذكرة الفقهاء 7/194؛ جواهرالكلام ج18، ص119.

منابع

  • جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام
  • محمد محمدحسن شرّاب ، ترجمه حمیدرضا شیخی؛ فرهنگ اعلام جغرافیایى، تاریخى در حدیث و سیره نبوى